آموزش مهندسی در راستای توسعه پایدار: ویژگی‏ ها، بررسی مطالعات و ارائه چهارچوبی جامع

چالش‏های جهانی نظیر تغییرات اقلیمی، امنیت منابع انرژی و غذا، فقر و حقوق بشر در سال‏های اخیر به طور جدی مورد توجه قرار گرفته‏اند. راهکارهای ارایه‏شده توسط سیاست‏گذاران و محققان مشخصا نتوانسته است در مقیاس جهانی موثر واقع شود. برای نمونه، هنوز حدود یک‏سوم جمعیت زمین از دسترسی کافی به آب آشامیدنی سالم محروم هستند، اثرات مخرب گرمایش جهانی سلامت محیط‏زیست و مردم را به خطر انداخته و در اقصی نقاط جهان فقر نسبی و منازعه گسترده‏تر شده است. این عوامل منجر به اهمیت نگاه جهانی و آینده‏نگر به توسعه پایدار شده است. از آنجایی که مفهوم پایداری دارای پیچیدگی‏های ذاتی و ماهیت میان‏رشته‏ای با ابعاد اقتصادی، زیست‏محیطی و اجتماعی است، آموزش توسعه پایدار در همه رشته‏های دانشگاهی، به خصوص برای دانشجویان مهندسی، ضروری به نظر می‏رسد. این مقاله با توصیف ویژگی‏های آموزش مهندسی پایدار و بررسی جامع مقالات داخلی و خارجی در این زمینه، سعی در ارایه راهکاری برای گنجاندن ابعاد فرارشته‏ای توسعه پایدار در برنامه درسی دانشجویان مهندسی دارد. در همین راستا، درون‏مایه درسی واحد با تاکید بر تقویت دانش اجتماعی مهندسان و افزایش توانایی ایشان در یافتن و درک اثرات متقابل ابعاد مختلف پایداری پیشنهاد و تحلیل شد. تشریح شد که چنین درسی می‏تواند مهندسان آینده را آماده روبه‏رو شدن و یافتن پاسخ پایدار برای چالش‏های پیچیده دنیای کنونی کند.