بررسی انجماد تخم، جنین، لارو ماهی و آبزیان صدف دار

تلاش های زیادی برای انجماد گامت های ماهی و آبزیان صدف دار انجام شده است. تشکیل بانک اسپرم در برخی از ماهی های مهم تجاری با موفقیت حاصل شده است. در آبزیان صدف دار به ویژه در میگوها، اگرچه انجماد اسپرم موفقیت آمیز بوده است، اما هیچ تلاشی برای تشکیل بانک های اسپرم صورت نگرفت. تحقیقات در زمینه انجماد تخم و جنین ماهی و آبزیان صدف دار، با موفقیت کمتری همراه بوده است. دلایل متعددی برای عدم موفقیت در انجماد تخمک/جنین ذکر شده است و موانع اصلی نفوذپذیری غشاء کم در تخم ها، حجم بالای زرده تخمک و وجود محفظه ها در جنین های در مراحل اولیه رشد است. این عوامل منجر به تشکیل کریستال یخ در طول فرآیند انجماد می شود. همچنین تخمک ها و جنین ها مستعد آسیب های سرمایی غیر مرتبط با آسیب کریستال یخ هستند. عده ای از محققین برخی دیگر از مشکلات را در پروتکل های کرایوبانک [1] تخمک/جنین گزارش کرده اند که به طور مفصل در مقاله حاضر مورد بحث قرار گرفته است. نیاز مبرمی به توسعه تکنولوژی کرایوبانک مناسب برای تخم/جنین ماهی به منظور افزایش تولید ماهی در شرایط اسارت وجود دارد. تلاش برای حفظ انجماد لارو جانوران آبزی چالش دیگری است که در گذشته نه چندان دور رخ داده است. هدف از بررسی حاضر، جمع آوری اطلاعات جامع در مورد تلاش هایی است که تاکنون در زمینه کرایوبانک تخم و جنین ماهی و نیز سایر آبزیان انجام شده است؛ سپس چالش های موجود در راستای برنامه ریزی تحقیقات آتی به منظور  قابل دوام و مقرون به صرفه بودن این فناوری ارزیابی می گردد. 1 فرآیند خنک سازی و ذخیره سازی سلول ها، بافت ها یا اندام ها در دمای بسیار پایین یا انجماد برای ذخیره آنها به منظور استفاده در آینده «انجماد» نیز نامیده می شود.