اختلال استرس پس از سانحه در بهبود یافتگان کووید-19: مطالعه مقطعی

اهداف:

 اختلال استرس پس از سانحه یکی از اختلالات اضطرابی است که در اثر رویدادی خاص ایجاد می شود که این رویداد خاص می تواند وقایع فاجعه آمیز (بلایای طبیعی، جنگ، حبس در اردوگاه کار اجباری) و یا نا ملایمات عادی تر (مرگ بستگان، طلاق، کیف زنی) باشد. از آنجاکه بیماران بهبود یافته از کووید در معرض چنین رویدادهایی قرار دارند، این پژوهش با هدف تعیین میزان شیوع اختلال استرس پس از سانحه در این گروه انجام شد.

روش بررسی:

 مطالعه از نوع مقطعی، تحلیلی توصیفی و جامعه آماری شامل بیماران بهبود یافته از کووید-19 در فاصله آبان تا بهمن ماه سال 1400در شهر همدان بود که از بین آن ها براساس روش نمونه گیری تصادفی ساده و با توجه به جدول کرجسی و مورگان 185 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسش نامه جمعیت شناختی و پرسش نامه اختلال استرس پس از سانحه (می سی سی پی) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون من ویتنی و آزمون کراسکال والیس انجام شد. 

یافته ها :

نتایج نشان داد در افراد بهبود یافته از کووید-19، میانگین نمره اختلال استرس پس از سانحه 17/37±80/37 بود. ارتباط متغیرهای جمعیت شناختی جنسیت (0/01=P)، تحصیلات (0/039=P)، شغل (0/24=P) و تاهل (0/62=P)، سن (0/048=P)، وزن (0/047=P)، قد (0/023=P) با اختلال استرس پس از سانحه گزارش شد.

نتیجه گیری:

 نتایج نشان داد 2/76 درصد افراد بهبود یافته از کووید-19 در معرض اختلال استرس پس از سانحه با شدت متوسط و بالا قرار داشتند. بنابراین تکنیک های کاهش اضطراب از ویروس کرونا توصیه می شود.