پیشبینی اعتیاد به تلفن همراه بر اساس عوامل فراتشخیصی(بدتنظیمی هیجانی، باورهای فراشناختی و عدم تحمل بلاتکلیفی) و اضطراب

هدف از انجام این پژوهش بررسی پیشبینی اعتیاد به تلفن همراه بر اساس عوامل فراتشخیصی (بدتنظیمی هیجانی، باورهای فراشناختی و عدم تحمل بلاتکلیفی) و اضطراب بود.

روش پژوهش کمی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشآموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 1400-1399 به تعداد 125110 نفر بودند. حجم نمونه 400 نفر از این‏ افراد بر اساس بر طبق مدل کلاین (2016) و به شیوه نمونه‏گیری غیرتصادفی در دسترس انتخاب و به پرسشنامه اعتیاد به تلفن همراه (MPAQ) سواری (1393)، مقیاس بدتنظیمی هیجانی (DERS) گراتز و رومر (2004)، پرسشنامه باورهای فراشناختی (MCQ) کارترایت-هاتون و ولز (1997)، مقیاس عدم تحمل بلاتکلیفی (IUS-27) فریستون و همکاران (1994) و سیاهه اضطراب بک (BAI) بک و همکاران (1988) پاسخ دادند. داده ها با ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چدمتغیره و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 تحلیل شد.

نتایج نشان داد که بین بدتنظیمی هیجانی، باورهای فراشناختی، عدم تحمل بلاتکلیفی و اضطراب با اعتیاد به تلفن همراه رابطه معناداری وجود دارد (01/0>P). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره نیز آشکار کرد که 4/72 درصد واریانس اعتیاد به تلفن به وسیله عوامل فراتشخیصی (بدتنظیمی هیجانی، باورهای فراشناختی و عدم تحمل بلاتکلیفی) و اضطراب تبیین می‏شود.

یافته‏های این پژوهش نشان میدهد که بدتنظیمی هیجانی، باورهای فراشناختی، عدم تحمل بلاتکلیفی و اضطراب نقش مهمی در پیشبینی اعتیاد به تلفن همراه دانشآموزان پسر دوره دوم متوسطه دارند.