گفتمان عاطفی در دعای هفتم صحیفه سجادیه

عاطفه از عناصر مهم و اثرگذار در متون ادبی است. متون دینی علاوه بر داشتن مفاهیم عمیق فکری و محتوایی و مهم ترین آموزه های دینی، واجد اثرگذاری عاطفی نیز است؛ خطاب در این متون به گونه ای است که بتواند تاثیر مناسبی بر احساسات مخاطب بگذارد. از این رو، متون دینی علاوه بر این که سرشار از مفاهیم ناب توحیدی است، به مقوله انگیزش عاطفه و تاثیر عاطفی توجه ویژه ای شده است.  دعای هفتم صحیفه سجادیه که امام زین العابدین(ع) در سختی ها و مشکلات به خواندن آن سفارش فرموده اند، از جمله این متون دینی است که در آن به این مقوله به طور دقیق توجه شده است. این مقاله کوشیده به روش توصیفی تحلیلی عنصر عاطفه را در پرتو این دعای ارزشمند بررسی کند. دعای هفتم صحیفه سجادیه علاوه بر این که سرشار از مفاهیم ناب توحیدی است، در آن به مقوله انگیزش عاطفه و تاثیر عاطفی توجه ویژه ای شده است. طرح واره فرایند عاطفی در دعای هفتم در پنج مرحله: 1. تحریک عاطفه 2. آمادگی 3. هویت 4. هیجان 5. ارزیابی ترسیم یافته است. بی شک، دعای مذکور در پرتو گفتمان عاطفی توانسته پیام خود را به بهترین وجه به مخاطب منتقل کند.