تاثیر هشت هفته مصرف عصاره کندل کوهی و تمرین هوازی روی بیان ژن های دخیل در متابولیسم بافت استخوان در موش های مبتلا به کم کاری تیروئید

اختلالات متابولیک استخوان  ناهنجاری های چند عاملی هستند و بنابراین علاوه بر عوامل ژنتیک؛ عوامل محیطی چندگانه ای نیز، هم چون تغذیه و فعالیت بدنی، در ایجاد آن ها نقش دارند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرین هوازی و عصاره کندل کوهی یا Dorema Aucheri (DA)، بر بیان ژن های دخیل در متابولیسم بافت استخوان در شرایط کم کاری تیرویید می باشد.

سی سر موش C57BL/6 ماده (6-7 هفته) به پنج گروه تقسیم شدند: 1. کم کاری تیرویید، 2. کم کاری تیرویید همراه با مصرف عصارهDA  (0/4 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ و به مدت 8 هفته)، 3. کم کاری تیرویید همراه با تمرین هوازی، 4. کم کاری تیرویید همراه با مصرف عصاره DA و تمرین هوازی، 5. شاهد. کم کاری تیرویید توسط تزریق صفاقی روزانه 8 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن پروپیل تیوراسیل به مدت یک ماه ایجاد شد. با استفاده از پایگاه های داده و روش های بررسی بیوانفورماتیک، ژن های دخیل در اختلالات متابولیک استخوان که بیانشان از کم کاری تیرویید متاثر می شود، شناسایی شدند. تمرین هوازی با شدت متوسط تا زیاد (45 دقیقه، شیب صفر، 25 متر در دقیقه) اجرا گردید. بیان ژن با روش واکنش زنجیره ای پلیمراز کمی (qRT-PCR) ارزیابی شد.

بر اساس نتایج بررسی بیوانفورماتیک ژن های RUNX2، PGC1OSX، PPAR-γ، SIRT1، MAPK3 و وOPG  شناسایی و بررسی شدند. بیان ژن های OPG و RUNX2 در گروه کم کاری تیرویید نسبت به گروه شاهد افزایش و بیان OSX کاهش یافت. بیان PGC1α، SIRT1، MAPK3، PPAR-γ در شرایط کم کاری تیرویید کاهش یافت (0/001>p).DA  و تمرین هوازی بطور قابل توجهی سطح بیانPGC1α، PPAR-γ، SIRT1، MAPK3 را افزایش داد (0/001>p).

DA و تمرین هوازی می تواند شبکه ژنتیکی متابولیسم استخوان را تعدیل کرده و باعث تنظیم مثبت آن شود.