تاثیر مصرف ال سیترولین بر شاخص های استرس اکسایشی پس از فعالیت شدید در افراد دارای فشار خون بالا

فشار خون بالا 30 درصد از بزرگسالان را تحت تاثیر قرار می دهد. کم تحرکی و مصرف کم آنتی اکسیدان ها با افزایش خطر ابتلا به فشار خون بالا و بیماری های قلبی عروقی مرتبط است. فعالیت ورزشی شدید موجب افزایش فشار خون و استرس اکسایشی می شود. بنابراین هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر مصرف ال-سیترولین بر استرس اکسایشی و شاخص های آنتی اکسیدانی پس از فعالیت شدید در افراد با فشار خون بالا می باشد.

آزمودنی های این تحقیق شامل 12 مرد دارای پرفشار خونی (سن05/5 ± 54/46 سال) می باشد که پس از 6 روز بارگیری مکمل ال-سیترولین (6 گرم) یا دارونما (2/6 گرم) فعالیت تناوبی شدید را به شکل متقاطع اجرا نمودند. اجرای فعالیت تناوبی شدید شامل 8 تناوب 1 دقیقه ای به ترتیب با شدت های 80، 85، 90، 95، 100، 105، 110، 115 درصد ضربان قلب ذخیره و ریکاوری های فعال یک دقیقه ای به ترتیب با شدت های 35، 40، 45، 50، 55، 60، 65، 70 درصد ضربان قلب ذخیره بر روی دوچرخه ی ارگومتر بود. نمونه های خونی قبل از فعالیت، بلافاصله بعد از آن و در 90 دقیقه ریکاوری جمع آوری شدند.

فعالیت تناوبی شدید بر سطوح پلاسما گلوتاتین پراکسیداز (001/0 =P)، سوپراکسید دیسموتاز (001/0 =P)، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (002/0 =P) و مالون دی آلدیید (001/0 =P) تاثیر معنی داری داشت. اما این تغییرات بعد از مصرف مکمل ال سیترولین و دارونما معنی دار گزارش نشد.

فعالیت ورزشی صرف نظر از مصرف مکمل ال سیترولین و دارونما باعث کاهش استرس اکسایشی و افزایش شاخص های آنتی اکسیدانی در افراد دارای فشار خون بالا گردید.