ارزیابی وضعیت پریودنتال در زنان یائسه استئوپروتیک شهر امیرکلا (شمال ایران)

استیوپروز و پریودنتیت دو بیماری مرتبط با از دست رفتن استخوان می باشند که در میان زنان یایسه شایع است. استیوپروز یک اختلال استخوانی سیستمیک و پریودنتیت مسبب تحلیل موضعی استخوان آلویول است. مطالعات بسیاری در مورد تاثیر استیوپروز بر بافت پریودنتال انجام شده اما نتایج آن ها ضد و نقیض است، بنابراین هدف از مطالعه حاضر تعیین رابطه استیوپورز با وضعیت پریودنتال در زنان یایسه بود.

این مطالعه مقطعی، بخشی از فاز دوم پروژه سلامت و سالمندی شهر امیرکلا (شمال ایران) بود که در آن 210 زن سالمند یایسه به صورت تصادفی در سه گروه 70 نفره انتخاب شدند.گروه ها شامل زنان یایسه با دانسیته استخوانی نرمال، استیوپروتیک و استیوپنیک بودند. وضعیت پریودنتال از طریق شاخص های PDI (Periodontal disease index)، PI(Plaque Index) و OHI-S (Simplified Oral Hygiene Index) اندازه گیری شد. توده معدنی استخوانی(BMD) با روش جذب سنجی اشعه ایکس با انرژی مضاعف (DEXA) دانسیتومتری اندازه گیری شد. داده ها با نرم افزار 17SPSS و آزمون های آماریANOVA ،کروسکال والیس و ضرایب همبستگی پیرسون ارزیابی گردید.

میانگین سنی شرکت کنندگان 4/36±65/24 سال بود. میان میانگین شاخص های OHI(1/40±2/26)، PDI (1/42±2/76) و PI (0/87±1/23) در گروه استیوپروتیک، با میانگینOHI(1/62±2/01)، PDI (1/61±2/56) و PI (0/91±1/35) در گروه استیوپنی و میانگین OHI(1/37±1/73)، PDI (1/43±2/47) و PI (0/87±1/23) در گروه نرمال، تفاوت ها از نظر آماری معنادار نبود(0/05˃P). OHI، PDI و PI با BMD همبستگی خفیف منفی اما غیرمعنی داری نشان دادند.

براساس مطالعه حاضر میان استیوپورز و وضعیت پریودنتال زنان یایسه ارتباطی وجود ندارد.