اثر همزمانی مصرف کورکومین طی شش هفته تمرین هوازی بربیان ژن شاخص های مرتبط با فشار اکسیداتیو بافت کبد موش های مبتلا به سرطان پستان در فاز درمانی با دوکسوروبیسین

شیمی درمانی برای درمان سرطان پستان عوارض زیادی بر بافت کبد دارد. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرین هوازی وکورکومین بر شاخص های فشار اکسیداتیو کبد موش های سرطانی تحت درمان با دوکسوروبیسین بود.

تحقیق حاضر از نوع بنیادی و تجربی می باشد. 36 موش ماده Balb/c به وزن 2 ±20 گرم به صورت تصادفی به شش گروه سالم، بیمار، بیمار و تیمار(دکسورروبیسین)، بیمار و تیمار وتمرین، بیمار و تیمار و مکمل و بیمار و تیمار و مکمل و تمرین هوازی تقسیم شدند. جهت القای سرطان، رده سلولی 4T1  ازانستیتو پاستور ایران گرفته شد. دوکسوروبیسین به صورت داخل صفاقی روزهای 1، 7، 14، 21 و 28 تزریق شد و کورکومین به حیوانات خورانده شد. تمرین هوازی شامل 30 دقیقه دویدن با شدت 60-40 درصد بیشینه سرعت، پنج روز در هفته به مدت 6 هفته بود. تمرینات در هفته اول با سرعت 14 متر در دقیقه و در نهایت به 18متر در دقیقه رسید. برای بررسی اثر متقابل تمرین و مکمل، بر بیان ژن های مورد بررسی، از آنالیز واریانس دوطرفه استفاده گردید.

اثر متقابل کورکومین و تمرین هوازی بر بیان ژن GSH (054/0 = P)،SOD  (145/0 = P)،CAT  (000/1 = P) و MDA (087/0 = P) از نظر آماری معنی دار نمی باشد.

به نظر می رسد که احتمالا تمرین هوازی به همراه کورکومین اثرات محافظتی بر کبد در برابر استرس اکسیداتیو ناشی از دارو نداشته باشد هر چند که در این زمینه نیاز به مطالعات بیشتری می باشد.