اثر بخشی برنامه حمایتی- آموزشی مبتنی بر مدل مراقبتی کوپ بر تاب آوری مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده

نارسایی قلبی، تاب آوری بیماران و مراقبین خانوادگی آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد. این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی برنامه حمایتی-آموزشی مبتنی بر مدل مراقبتی کوپ بر تاب آوری مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی انجام شد.

این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1-1400 روی 90 نفر از مراقبین بیماران مبتلا به نارسایی قلبی در بیمارستان قلب دکتر چمران اصفهان انجام شد. نمونه ها به صورت تصادفی در دو گروه آزمون(45) و کنترل(45) قرار گرفتند و گروه آزمون به 9 گروه پنج نفری تقسیم شد. گروه آزمون، مداخله مبتنی بر مدل کوپ را طی6 جلسه آموزشی دریافت کردند و گروه کنترل، آموزش های روتین دریافت کردند. داده ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و تاب آوری کانر و دیویدسون قبل، بلافاصله و سه ماه بعد از مداخله با آزمون های آماری تجزیه و تحلیل شدند.

متغیر جنس بین دو گروه آزمون وکنترل معنی دار بود (0/05<p) ولی تاثیر این مخدوشگر بر متغیرتاب آوری معنی دار نبود (0/05>p). در گروه آزمون، میانگین فراوانی نمره تاب آوری بلافاصله 9/56±80/71 و سه ماه بعد از مداخله 6/96±85/96 بیش تر از قبل 16/09±64/80 بود (0/05<p). در گروه کنترل، میانگین فراوانی نمره تاب آوری بلافاصله 15/29±70/04 و سه ماه بعد از مداخله 13/71±66/29 کم تراز قبل از مداخله 16/95±71/69 بود (0/05<p). در گروه آزمون بلافاصله و سه ماه بعد از مداخله تاب آوری افزایش و در گروه کنترل بلافاصله و سه ماه بعد از مداخله تاب آوری کاهش یافت.

با توجه به تاثیرگذاری مدل کوپ بر افزایش و حفظ تاب آوری در مراقبین، پیشنهاد می شود که مدیران بیمارستان ها و صاحب نظران حرفه پرستاری این مدل را جهت افزایش آگاهی و دانش مراقبین در مراقبت از خود و بیمارشان مدنظر قرار دهند.