مقایسه اثربخشی طرحواره درمانی مبتنی بر توجه آگاهی و مداخله فراتشخیصی بر آمیختگی شناختی با بیماری و اجتناب بعد از تروما در زنان مبتلا به سرطان پستان

تشخیص سرطان، یک تجربه تهدیدآمیز و تروماتیک است. آمیختگی با محتوای افکار پریشان کننده درباره سرطان، به رنج اضافی بیماران منجر می شود و همراه با اجتناب، می تواند یک عامل نگهدارنده کلیدی در واکنش های تروماتیک باشد. بنابراین پژوهش حاضر به مقایسه اثربخشی مداخله فراتشخیصی و طرحواره درمانی مبتنی بر توجه آگاهی بر اجتناب بعد از تروما و آمیختگی مرتبط با بیماری مزمن در زنان مبتلا به سرطان پستان با دوره پیگیری پرداخت.

روش پژوهش، نیمه تجربی با پیش آزمون- پس آزمون و دوره پیگیری 45روزه بود. جامعه آماری شامل زنان مبتلا به سرطان پستان درسال 1400-1397، در شهر مشهد بود. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه های آمیختگی شناختی مرتبط با بیماری مزمن و اجتناب بعد از تروما بود. 41 نفر از آزمودنی ها به روش هدفمند انتخاب و به طور تصادفی ساده در گروه های آزمایش و کنترل جایگزین شدند و برای دو گروه آزمایش، مداخله فراتشخیصی و طرحواره درمانی مبتنی بر توجه آگاهی به مدت 10جلسه هفتگی اجرا شد. برای گروه کنترل، دو جلسه آموزشی برگزار شد. داده ها با شاخص های آمار توصیفی فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد، تحلیل کوواریانس چندمتغیره و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شدند.

بین میانگین نمرات گروه های آزمایش اول و دوم با گروه کنترل در مراحل پس آزمون و پیگیری در متغیرهای آمیختگی مرتبط با بیماری مزمن و اجتناب بعد از تروما تفاوت معنی دار وجود داشت (0/001> P). بین اثربخشی فراتشخیصی و طرحواره درمانی مبتنی بر توجه آگاهی در مراحل پس آزمون و پیگیری، تفاوت معنی داری مشاهده نشد (0/05>p).

پیشنهاد می شود برای کاهش مشکلات روانشناختی مبتلایان به سرطان پستان از طرحواره درمانی مبتنی بر توجه آگاهی و مداخله فراتشخیصی بهره گرفته شود.