جداسازی گونه های غالب سالمونلا و شناسایی عوامل حدت آن ها در حیوانات خانگی و صاحبان آن ها در شهرستان اصفهان

سالمونلوزیس بیماری مشترک بین انسان ودام محسوب می شود و در بعضی موارد حیوانات حامل باکتری، منبع بالقوه آلودگی برای انسان می باشند. این مطالعه با هدف بررسی میزان آلودگی سالمونلایی در نمونه های مدفوع سگ ها و گربه های خانگی و صاحبان آنها در شهرستان اصفهان و مطالعه میزان مقاومت آنتی بیوتیکی و ژن های حدت انجام گردید. بدین منظور در تابستان 1400، سواب های مدفوعی از 115 سگ و گربه به ظاهر سالم اخذ و با استفاده از روش های کشت و PCR مورد شناسایی قرار گرفت. سروتایپینگ و مقاومت آنتی بیوتیکی به همراه ژن های حدت براساس روش های استاندارد صورت پذیرفت. نتایج بدست آمده در مطالعه حاضر، باکتری سالمونلا را در 8% گربه ها، 16% صاحبان گربه و 12% صاحبان سگ و در افراد بدون ارتباط با این حیوانات نیز 6/6% نشان داد. دو سروتیپ شناسایی شده در این تحقیق شامل سالمونلا تیفی موریوم (80%) و سالمونلا انتریتیدیس (20%) بود. ارتباط معنی داری بین سن، وضعیت دستگاه گوارش و محیط نگهداری با میزان آلودگی به سالمونلا درسگ وگربه وجود نداشت. همچنین ارتباطی بین آلودگی حیوانات و صاحبانشان مشاهده نشد. طبق نتایج همه موارد آلوده به ژن های حدت  invAو flic بودند. باتوجه به تست های آنتی بیوگرام انجام شده نسبت به سیپرو فلوکساسین، آزیترومایسین، نالیدیک اسید حساس و نسبت به تتراسایکیلین، جنتامایسین و سفالوتین نیمه حساس و نسبت به آمپی سیلین، آموکسی سیلین و سفالکسین مقاومت از خود نشان دادند.  جداسازی سویه های سالمونلا از سگ ها و گربه های فاقد علایم بالینی، آن ها را به عنوان یکی از عوامل انتشار باکتری سالمونلا در محیط و خطرناک برای بهداشت عمومی و سلامت حیوانات معرفی می نماید.