بررسی مسئولیت کیفری و مدنی ناشی از انجام فعل زیان بار صغار و مجنون

هدف پژوهش حاضر بررسی مسیولیت کیفری و مدنی ناشی از انجام فعل زیان بار صغار و مجنون بوده است. در حقوق خصوصی، لزوم جبران خسارتی که به دیگری وارد آمده است، یکی از قواعد مسلم حقوقی میباشد. تا آنجا که در نظریه های جدید، به جای «حقوق مسیولیت» از «حقوق جبران خسارت» صحبت به میان میآید. همچنین، مسیولیت مدنی ناشی از فعل زیانبار محجورین و صغار بر اساس اقتضای عدالت و مصلحت جامعه همواره موردعنایت قانون گذاران و حقوقدانان بوده است. روش تحقیق پژوهش حاضر ترکیبی از روش های توصیفی، اسنادی و تحلیلی است. یافته های پژوهش نشان میدهد در حقوق ایران مسیولیت صغار و مجانین به صراحت در قانون مدنی ماده 1216 پذیرفته شده است. بر اساس ماده مذکور، اگر صغیر یا مجنون مال متعلق به دیگری را تلف کند، ضمان بر عهده هر دو مستقر است. علاوه بر این، قانون مسیولیت مدنی هم، شخصی که نگهداری یا مواظبت مجنون یا صغیر به طور قانونی یا بر طبق قرارداد به عهده او بوده است در صورت تقصیر در نگهداری یا مواظبت، مسیول جبران خسارت شناخته است. بنابراین با عنایت به ماده 7 قانون مسیولیت مدنی، مسیولیت ناشی از آن، از مسیولیت واردکننده زیان مجزا و مستقل است و نشات گرفته از تقصیر در نگهداری است؛ اما مسیولیت مطرح شده در ماده 1216 ق.م ناشی از اتلافی است که در اثر فعل زیانبار محجور رخ داده است.