جامعه شناختی سرمایه های زنان بر اساس نظریه انواع سرمایه پیر بوردیو در رمان چراغها را من خاموش میکنم

این مقاله به نقد جامعه شناختی رمان معاصر از دیدگاه انواع سرمایه پیربوردیو در میان زنان می پردازد. پیربوردیو تحلیل مارکسیستی سرمایه اقتصادی را به انواع مبادلات گوناگون، اعم از فرهنگی، اجتماعی و نمادین، تعمیم می دهد.او بر این باور است که این قابلیت ها به دلیل این که به قدرت خرید موقعیت های مختلف کمک می کنند، شکل هایی از سرمایه به شمار می آیند.این مفهوم چندوجهی سرمایه این امکان را فراهم می آورد تا تصویر مناسب تری از ساختار، نظم روابط و وابستگی های فضای اجتماعی ارایه شود. بر این اساس انواع چهارگانه سرمایه شخصیت های زن رمان چراغ ها را من خاموش می کنم،اثر زویا پیرزاد بررسی کرده و با روش تحلیل کیفی داده ها به این نتیجه رسیده ایم که شخصیت های زن این رمان که از طبقات مختلف (فقیر، متوسط، مرفه) جامعه هستند، در برابر مسایل و مشکلات زندگی واکنششان خاموشی و سکوت است. آنان به دلیل نداشتن یا کم رنگ بودن انواع سرمایه های مطرح شده در این مقاله، به ندرت توان مقابله با شرایط جامعه مردسالار را دارند؛ زنان این رمان از جمله کلاریس، هریک قربانی این شرایط هستند. این زنان تحت سیطره مردان و سرمایه های آنان هستند و وابسته به پول، قدرت، موقعیت اجتماعی و سایر سرمایه های آنان؛ جز در موارد محدودی -هم چون خانم نوراللهی- دیگر زنان داستان هیچ سرمایه متقارنی ندارند و فقط با تکیه بر یک بعد از سرمایه شان، زیست می کنند.