پیش بینی جریان بر پایه عدم قطعیت های موجود و ارزیابی نوسانات جریان زیست محیطی روی اکوسیستم منابع تجدیدشونده حوضه سد طالقان

اهمیت بقای نسل گونه های نادر و حفظ تنوع زیستی کشور برای آیندگان و چرخه اکوسیستم با وجود محدودیت های منابع آب سطحی لزوم برنامه ریزی منابع آبی را نشان می دهد. مولفه مهم در بهینه سازی و مدیریت آب سطحی، پیش بینی های بلند مدت و کوتاه مدت جریان رودخانه است. پژوهش حاضر به منظور دستیابی به این مهم به مقایسه عملکرد دو مدل شبکه بیزین BN  و شبکه عصبی MLP، طی هفده الگوی ساختاری پرداخت. سپس مقادیر زیست محیطی و شرایط زیستی آبزیان بررسی شد. داده های ماهانه هواشناسی و همچنین حجم آب انتقالی از پنج ایستگاه هیدرومتری ورودی به سد طالقان از سال 1385 تا 1397 به عنوان داده ورودی به مدل ها معرفی گردید و رواناب ورودی به سد به عنوان پیش بینی شونده لحاظ شد. در مرحله بعد با استفاده از روش هیدرولوژیک تنانت دبی های زیست محیطی محاسبه گردید و احتمال وقوع این دبی ها در داده های ثبتی و هفده الگو در محیط نرم افزار Easyfit محاسبه شد. سپس مقایسه الگوهای منتخب با توجه به احتمال وقوع و معیار های شاخص، ضریب نش- ساتکلیف، جذر خطای میانگین مربعات و متوسط خطای پیش بینی مطلق انجام شد. با وجود 43/3 درصد تشابه بهترین الگو مدل BN در برابر 80 درصد تشابه در مدل MLP، مدل BN با معیار شاخص بهتر (3/98- ، 17/3 و 0/06) در مقابل مقادیر شاخص در مدل  MLP (23/9 ،-10/3 و 122/3) دقت بهتری داشته است. همچنین مشخص شد حوضه با خطر زیست محیطی مواجه است، زیرا مقادیر پیشنهادی برای جریان زیست محیطی در بعضی از ماه ها در طول دوره مطالعاتی از کل رواناب بیشتر بوده است.