بررسی میزان دانسیته عروقی در لایه های سطحی و عمقی شبکه عروق کاپیلاری، اندازه ناحیه بدون عروق فووه آ و میزان اصلاح دید در بیماران مبتلا به ادم ماکولای دیابتی قبل و بعد از درمان با عوامل ضد رگ زا

 این مطالعه با هدف تعیین میزان دانسیته عروقی در لایه های سطحی و عمقی شبکه عروق کاپیلاری، اندازه ناحیه بدون عروق فووه آ و میزان اصلاح دید در بیماران مبتلا به ادم ماکولای دیابتی قبل و بعد از درمان باعوامل ضد رگ زا طراحی شد.

 در این پژوهش 30 چشم از بیماران متوالی مراجعه کننده به کلینیک شبکیه وارد مطالعه شدند که به ادم ماکولای دیابتی مبتلا بودند و کاندید درمان به روش تزریق داخل چشمی ماده Anti VEGF بودند. بیماران تحت درمان با تزریق داخل ویتره آواستین (بواسیزوماب) با دز 0.1 سی سی ماهانه بودند. بیماران از نظر ارتباط بین میزان تغییر دانسیته عروق در Superficial capillary plexus، Deep capillary plexsus و میزان سطح FAZ قبل و پس از درمان ارزیابی شدند.

 میانگین دانسیته Superficial capillary plexus، Deep و ناحیه FAZ قبل از تزریق با یک ماه بعد از تزریق اول، یک ماه بعد از تزریق دوم و یک ماه بعد از تزریق سوم Anti-VEGF تفاوت آماری معناداری داشت (0.001<p). تفاوت آماری معنی داری بین دید اصلاح شده بیماران قبل و پس از درمان با پارامترهای عروقی دیده نشد (0.05>p).

 در این مطالعه عوامل ضد رگ زا باعث کاهش خون رسانی شبکیه نشد، بلکه باعث افزایش دانسیته عروقی شد که ممکن است این عوامل از طریق کاهش ادم و ضخامت شبکیه به صورت غیرمستقیم یا با بهبود ساختار عروق کاپیلاری به صورت مستقیم روی خون رسانی شبکیه اثر داشته باشد.