تاثیر تمرینات ورزشی ترکیبی بر تغییرپذیری ضربان قلب و ظرفیت هوازی پسران مبتلا به دیابت نوع 1

 اختلال در سیستم عصبی خودکار موجب عوارض قلبی-عروقی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 می شود. هدف مطالعه حاضر، بررسی تاثیر تمرینات ورزشی ترکیبی بر تغییرپذیری ضربان قلب 5 دقیقه (HRV-5min)، ظرفیت هوازی (VO2max) و شاخص گلایسمیک پسران مبتلا دیابت نوع 1 بود.

 در تحقیق نیمه تجربی حاضر، 24 پسر نوجوان مبتلا به دیابت نوع 1 وابسته به انسولین و 12 پسر سالم هم سن با دامنه سنی 12 تا 18 سال انتخاب و به سه گروه سالم، دیابتی کنترل و دیابتی تمرین تقسیم شدند. گروه دیابتی تمرین، تمرینات ترکیبی را به مدت 12 هفته و 3 جلسه در هفته انجام دادند. متغیرهای خونی و متغیرهای قلبی 48 ساعت قبل و 72 ساعت پس از مداخله اندازه گیری شدند. برای تجزیه وتحلیل آماری از آزمون های تی وابسته و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد.

 پس از مداخله، افزایش معنی داری در متغیرهای VO2max، فرکانس بالا HRV (HF) و کاهش معناداری در متغیرهای ضربان قلب استراحت (HRrest)، نسبت فرکانس پایین به فرکانس بالا HRV (LF.HF) و شاخص گلایسمیک در گروه دیابتی تمرین مشاهده شد (0.05>P). همچنین، در بررسی بین گروهی اختلاف نتایج پیش آزمون با پس آزمون، تفاوت معنی داری در متغیرهای VO2max، HRrest، HF، LF.HF و شاخص های قندخون در گروه دیابتی تمرین با گروه های سالم و دیابتی کنترل مشاهده شد (0.05>P).

 نتایج مطالعه حاضر نشان داد تمرینات ورزشی ترکیبی در کنار درمان وابسته به انسولین، به واسطه بهبود عملکرد شاخه پاراسمپاتیک دستگاه عصبی خودکار، به تقویت سیستم قلبی-عروقی (HRV) پسران مبتلا به دیابت نوع 1 کمک می کند.