ارزیابی عوامل جمعیت شناختی مرتبط با پریشانی روانشناختی در نظامیان استان خراسان رضوی

پریشانی روانشناختی یکی از مشکلات روانی است که با طیف وسیعی از اختلالات روانی مرتبط است. با توجه به نقش کارکنان نظامی در ایجاد امنیت اجتماعی، توجه به سلامت روانی آنان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این مطالعه، میزان شیوع پریشانی روانشناختی در نظامیان استان خراسان رضوی برآورد شد و عوامل جمعیت شناختی مرتبط با آن شناسایی گردید.

در مطالعه مقطعی حاضر، نظامیان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهر مشهد در نیمه نخست سال 1397 بررسی شدند. اطلاعات موردنیاز در این مطالعه با استفاده از چک لیست اطلاعات جمعیت شناختی و مقیاس استاندارد پریشانی روانشناختی کسلر (K-6) از سامانه سینا مراکز بهداشت استان خراسان رضوی جمع آوری گردید. مجموع نمره 10 و بیشتر از آن در پرسشنامه k6 بعنوان نقطه برش در نظر گرفته شد. پرسشنامه k6 احساسات افراد را در 6 حیطه ناراحتی، بی قراری، عصبی، درماندگی، نومیدی، حس بی ارزشی در ماه گذشته ارزیابی می کند.

از بین 4488 نظامی، 98/7 % مرد، 51/7 % متاهل بودند و 44/5 % تحصیلات دیپلم داشتند. میانگین نمره پریشانی روانشناختی در مجموع 4/45±3/39 از 24 و میزان شیوع پریشانی روانشناختی 12/6 % ارزیابی شد. جنسیت (0/024=p)، سطح تحصیلات (0/001<p) و محل سکونت (0/001=p) با شیوع پریشانی مرتبط بود. میزان شیوع پریشانی روانشناختی در زنان، مجردین، نظامیان دارای تحصیلات کمتر از دیپلم، و ساکنین شهرهای بین 50 تا 500 هزار نفر بیشتر از سایرین بود.

میزان شیوع پریشانی روانشناختی در قیاس با مطالعات صورت گرفته در بین نظامیان سایر کشورها، متوسط ارزیابی شد. مدیران ارشد نظامی می توانند با برنامه ریزی مناسب در جهت غربالگری بیماران، از وقوع اختلالات روانی جدی تر و همچنین ایجاد مشکلات در سازمان های زیرمجموعه خود جلوگیری نمایند.