بررسی مقایسه ای بین نمره گلیسون بیوپسی های پروستات و نمونه های رادیکال پروستاتکتومی

چکیده:
هدف از این مطالعه مقایسه نمره گلیسون و درجه هیستولوژیک نمونه های بیوپسی سوزنی با نمونه های رادیکال پروستاتکتومی بود تا بدین ترتیب مشخص گردد، نمونه های بیوپسی تا چه حد با نمونه های جراحی مطابقت دارند. در این مطالعه که از نوع مقایسه ای توصیفی بود 57 بیمار مبتلا به سرطان پروستات که از نیمه سال 1377 تا نیمه سال 1382 در 2 بیمارستان دارای مرکز اورولوژی در تهران تحت عمل رادیکال پروستاتکتومی قرار گرفته بودند بررسی شدند. برای این بیماران نمره بندی گلیسون روی نمونه های بیوپسی سوزنی و رادیکال پروستاتکتومی انجام شد سپس نمره های گلیسون هر دو گروه از نمونه ها با مقایسه شدند. در مرحله بعد نمونه ها به 4 درجه هیستولوژیک (خوب: 4-2، متوسط: 6-5، نسبتا بد: 7 و بد: 10-8) گروه بندی شده و به طور مجدد مورد مقایسه قرار گرفتند. هم چنین نتایج از نظر مشابه بودن نظر 2 آسیب شناس در 2 مرکز، بررسی شدند. فراوان ترین نمره گلیسون به دست آمده از نمونه های بیوپسی سوزنی و رادیکال پروستاتکتومی به ترتیب 6 و 7 بود و 86/43% از نمونه های بیوپسی سوزنی، نمره مشابهی در نمونه جراحی داشتند در حالی که 05/21% بیش گزارش دهی (overgrading) و 09/35 کم گزارش دهی (undergrading) وجود داشته است. با گروه بندی نمونه ها به 4 درجه هیستولوژیک، این ارتباط به صورت 16/56% یکسانی نمرات، 28/12% بیش گزارش دهی و 58/31% کم گزارش دهی. هماهنگ تر شد. شایع ترین درجه هیستولوژیک در بیوپسی سوزنی و نیز در رادیکال پروستاتکتومی، درجه تمایز متوسط بوده است. حدود 73/72% از سرطان های با تمایز بد، در نمونه های جراحی در همان درجه تمایز باقی ماندند و بیش ترین میزان کم گزارش دهی در گروه با درجه تمایز خوب مشاهده شد (50%). برای هر یک از درجات تمایز خوب، متوسط و نسبتا بد PPV(Positive Predictive value) حدود 50% و برای تومورهای بد تمایز یافته 8/72% بوده است. برای بررسی مشابه بودن نظر 2 آسیب شناس از سنجش میزان کاپا استفاده شد که در کل توافق نظر مناسب بوده است. (کاپا=371/0 و PV=0.000). نمره گلیسون بالا روی نمونه بیوپسی سوزنی معمولا نشان دهنده تومور بد تمایز یافته در نمونه رادیکال پروستاتکتومی است اما تومورهای با تمایز خوب در بیوپسی سوزنی، در بسیاری از موارد با درجه آسیب شناسی نهایی هم خوانی ندارند.
زبان:
فارسی
در صفحه:
993
لینک کوتاه:
magiran.com/p256719 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!