پدیدارشناسی نقش انواع موسیقی برهیجان، شناخت و رفتار جوانان

پژوهش حاضر باهدف بررسی پدیدارشناسانه نقش انواع موسیقی بر ابعاد روان شناختی جوانان صورت گرفت. روش تحقیق کیفی و از نوع پدیدارگرایی بود. جامعه مورد مطالعه، دانشجویان و در محدوده سنی 18 تا 35 سال در حال تحصیل دانشگاه علامه طباطبایی (ره) طی سال 1400-1399 بود. نمونه گیری به صورت هدفمند از میان افراد جامعه انتخاب شد. ابزار پژوهش مصاحبه نیمه ساختار یافته بود که در آن تاثیر موسیقی های عامه پسند بر ابعاد روان شناختی و عاطفی افراد مورد بررسی قرار گرفت. نمونه گیری ها تا رسیدن به اشباع ادامه یافت؛ که پس از 13 مصاحبه داده های به دست آمده مورد تحلیل قرار گرفت. درمجموع 39 مضمون فرعی استخراج گردید که درنهایت در قالب 13 مضمون اصلی طبقه بندی شدند. نتایج نشان داد اثرات انواع موسیقی بر جوانان به سه حیطه شناختی، هیجانی و رفتاری تقسیم می شود که حیطه شناختی شامل: تجربه رهایی و عدم واقعگرایی، ایجاد انگیزه، ایجاد درک مشترک، ، ظاهر نگری و مفهوم نگری؛ حیطه هیجانی شامل: ایجاد حس آرامش، ایجاد انرژی و شادی، ایجاد علاقه اجتماعی، پارادوکس هیجانی، نا امیدی و غم مسری؛ و حیطه رفتاری شامل: ایجاد قابلیت در فرد، تخلیه هیجانی، ارتباط گیری با دیگران، تصویرسازی از هویت فردی و اعتیاد به موسیقی در جوانان است.