طبقه بندی زیستگاه های تالاب بختگان (استان فارس) در سامانه ی تالاب های مدیترانه

شناخت اکوسیستم ها و پهنه بندی آن ها بر پایه ی ویژگی ها و حساسیت ها گامی ضروری در حفاظت از  طبیعت و پایداری زیستگاه های آن است. سامانهی طبقه بندی زیستگاهی تالاب های مدیترانه (مدوت) برای شناسایی تالاب ها با طبقه بندی پلکانی زیستگاه های آن ها به کار می رود، که در آن تالاب ها را با پوشش گیاهی غالب، خاک و آب شناسی شناسایی و مرزبندی می کنند. داده ها از بازدیدهای میدانی تهیه و با اطلاعات منابع پیشین ترکیب شد. با تصویر های ماهواره ای فصلی از 1376 تا 1388، و تحلیل آن در سامانه ی اطلاعات جغرافیایی در نرم افزار ArcGis داده های رژیم آبی به دست آمد. برای بخش هایی که اطلاعات آن کم بود، مانند گیاهان تالابی و جنس رخ نمون بستر دریاچه، بازدیدهای میدانی و نمونه برداری انجام شد. نمونه های گیاهی پس از شناسایی بر مبنای چرخه ی زندگی (یک ساله یا چندساله بودن)، و زیستگاه (بن درآب یا غوطه ور بودن) دسته بندی شد. لایه های رقومی همه ی این اطلاعات در نرم افزار Ilwis روی هم گذاشته شد، تا پهنه های گوناگون زیستگاهی جدا شود. زیستگاه با شناسه های بین المللی مشخص، و نقشه ی پهنه بندی زیستگاه ها تهیه شد. در مجموع 51 زیستگاه گوناگون شناسایی شد، که مهم ترین آن ها زیستگاه های دریاچه یی کرانه یی با پوشش گیاهی پدیدار ناپایدار با آبگیری گاه به گاه و شوری پلی سالین (607100 m2)، سطح آب پوش با پوشش نمکی و آب گیری گاه به گاه و شوری میکسوسالین LLOAIM (154561200 m2)، نارسته و پوشش نمکی با آب گیری فصلی و شوری میکسوسالین LLSASM (15790400 m2)؛ ماندآبی نارسته و پوشش نمکی با آب گیری فصلی و شوری میکسوسالین P-SASM (25967300 m2)، و پوشش نمکی با آب گیری گاه به گاه و شوری میکسوسالین P-SAIM (20503100 m2) است. در نتیجه ی این پژوهش و نقشه ی به دست آمده از آن گام نخست برای شناخت منطقه های حساس و آسیب پذیر تالاب، و سپس برنامه ریزی برای مدیریت کاربری و حفاظت از بخش های زیست بوم به ویژه جامعه های گیاهی آب زی تالاب برداشته شده است.