تدوین چارچوب گزارشگری اجتماعی با تاکید بر ذینفعان اجتماعی

داشتن روابط متقابل و توجه به خواست و منافع کلیه ذینفعان، نیازمند گزارشگری اجتماعی شرکت است. ساختار ناهمگون و بدون چارچوب گزارشگری فعلی شرکت ها در خصوص مسایل پایداری مرتبط با ذینفعان اجتماعی، ضرورت ایجاد چارچوبی مبتنی بر عناصر اطلاعاتی خاص گزارشگری پایداری را نشان می دهد. هدف اصلی پژوهش حاضر، تدوین و ارایه چارچوب گزارشگری با تاکید بر گروه های مختلف ذینفع اجتماعی با عنوان «گزارشگری اجتماعی» است. با طراحی پرسش نامه ای حاوی 45 گویه، نظرات خبرگان در رابطه با ضرورت، مفاهیم زیرینایی، عناصر اطلاعاتی و محتوای گزارشگری اجتماعی  اخذ و با استفاده از روش دلفی فازی مورد تحلیل قرار گرفت. با توجه به موافقت خبرگان با کلیه گویه های مرتبط با عناصر مرتبط با چارچوب گزارشگری اجتماعی، نتیجه گیری می شود که چارچوب مطلوب و مناسب از نظر آنان مشابه با عناصر اطلاعاتی چارچوب گزارشگری مالی است، اما این عناصر باید در بستر پایداری از منظر اجتماعی تعریف شوند. از میان 16 مقوله پیشنهادی جهت تعریف و ارایه محتوای گزارشگری اجتماعی نیز 12 مقوله در رابطه با «کارکنان»، «مشتریان»، «محصول»، «جوامع محلی» و «حاکمیت» مورد پذیرش خبرگان قرار گرفت.