کارایی چند نوع تله و ترکیب جلب کننده برای شکار مگس میوه مدیترانه، Ceratitis capitata (Dip.: Tephritidae) در دو باغ‎ شلیل و نارنگی

مگس میوه مدیترانه (Diptera: Tephritidae)  Ceratitis capitata Wied از مهم ترین و خطرناک ترین آفات انواع درختان میوه در کشورهای مختلف از جمله ایران می باشد. این تحقیق با هدف مقایسه کارایی برخی مواد جلب کننده و تله در شکار انبوه مگس میوه مدیترانه، در استان مازندران، شهرستان ساری در سال 1399 انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با پنج تیمار و در دو باغ شلیل و نارنگی اجرا شد. تعداد حشرات کامل مگس میوه مدیترانه شکار شده در هر تله به تفکیک جنس (نر و ماده) و نیز حشرات غیرهدف، به صورت هفتگی از زمان نصب تله تا پایان نصب (از اوایل تیر ماه تا پایان آذر ماه)، شمارش و ثبت شدند. طبق نتایج، در هر دو باغ، جاذب جنسی تری مدلور در جلب مگس های نر و جاذب های تغذیه در جلب مگس میوه ماده اولویت داشتند. در مجموع هر دو جنس نر و ماده، بیشترین و کمترین تعداد شکار به ترتیب به تیمارهای تری مدلور و کارت زرد تعلق داشت. تاثیر دمای محیط بر جمعیت مگس میوه مدیترانه در باغ نارنگی معنی دار بود، به طوری که کاهش محسوس دما در آذر ماه سبب شد شکار مگس در این ماه کاهش بارزی داشته باشد. حشرات غیرهدف به جاذب های غذایی سراتراپ و بیولور بیشتر جلب و شکار شدند. در مجموع، تله مک فیل به همراه تری مدلور بیشترین جذب مگس نر را داشت. برای شکار مگس ماده می توان با کاهش تعداد تله های سراتراپ و بیولور به منظور جذب تعداد کمتری حشرات غیرهدف، تعداد تله های بیشتری را به جاذب سراتینکس در باغ اختصاص داد.