سلبریتیزه شدن سیاست: نیروهای شکل دهنده و شاخص ها

چند دهه از ورود سلبریتی ها به ساحت سیاست می گذرد؛ ورودی که تحولات متعددی را، چه خوب و چه بد، بر این حوزه تحمیل کرده است. فزونی گرفتن شخص گرایی، پوپولیسم و نمایشی شدن سیاست تنها گوشه ای از پیامدهای این حضور سلبریتی ها در سیاست هستند. با وجود این این پدیده، خواسته یا ناخواسته و به هر علت، از مباحث جدی دانشگاهی کنار گذاشته شده و یا به طورکلی نادیده گرفته شده است و ازاین رو خلا نظری درباره آن به شدت احساس می شود. هرچند برخی متفکران از مفهوم جدیدی ذیل عنوان سلبریتیزه شدن جامعه صحبت می کنند، این مفهوم بیشتردر سطح جامعه شناسی باقی مانده است و پایش به علم سیاست کشیده نشده است. اینجاست که پژوهش پیش رو برای پر کردن این فقدان نظری در حوزه سیاست و هموارسازی راه پژوهش های بعدی پیرامون چنین پدیده شایعی در سیاست روز، می کوشد تا نیروهای شکل دهنده به سلبریتیزه شدن سیاست را شناسایی کند و شاخص های آن را نشان دهد. برای نیل به این هدف و با بهره گیری از نظریه سلبریتیزه شدن جامعه، نویسندگان این فرضیه را مطرح می کنند که نیروهای شکل دهنده به سلبریتیزه شدن مشتمل بر حکمرانی شبکه ای، رسانه ای شدن و ریاستی شدن سیاستند که به شاخص های زیر منتهی می شوند: سیاست گرمی، غیررسمی شدن سیاست، زوال احزاب سیاسی و ظهور شهروندان جدید یا روزمره سازان. روش جمع آوری اطلاعات نیزاسنادی و کتابخانه ای و روش داوری داده ها مبتنی بر رجوع به منابع دسته اول و تحلیل آنها جهت فراهم آوردن مستندهای موردنیاز برای آزمودن فرضیه است.