اثر جنسیت و سطح فعالیت بدنی بر کیفیت زندگی و کیفیت خواب سالمندان استان کردستان؛ یکسال پس از شروع انزوای اجتماعی ناشی از همه گیری بیماری کرونا

انزوای اجتماعی ناشی از همه گیری بیماری کووید-19 تمام جنبه های زندگی و اقشار مختلف جامعه، به ویژه سالمندان را تحت تاثیر قرار داد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر جنسیت و فعالیت بدنی بر کیفیت زندگی و کیفیت خواب سالمندان استان کردستان پس از گذشت یکسال از انزوای اجتماعی ناشی از همه گیری بیماری کرونا است.

پژوهش حاضر از نوع علی-مقایسه ای است. از بین جامعه ی سالمندان (بالای 60 سال)، 184 نفر به روش خوشه ای و به نسبت جمعیت از بین شهرستان های استان کردستان در پژوهش شرکت کردند. به منظور جمع آوری داده های فعالیت بدنی، اطلاعات خواب و کیفیت زندگی به ترتیب از پرسشنامه های فعالیت بدنی بک، کیفیت خواب پیتسبورگ و کیفیت زندگی لیپاد استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از مانوای چند متغیره استفاده شد.

نتایج نشان داد که جنسیت بر کیفیت خواب اثر معنادار نداشت اما بر کیفیت زندگی در ابعاد افسردگی و اضطراب و عملکرد جنسی تاثیر معنادار داشت (001/0=P)، این در حالی است که فعالیت بدنی هم بر کیفیت خواب (02/0=P) و هم بر کیفیت زندگی تاثیر معنادار داشت (001/0>P).

نتایج پژوهش حاضر نشان داد که فعالیت بدنی می تواند باعث کاهش مشکلات خواب سالمندان، به ویژه مشکلات ناشی از تاخیر در به خواب رفتن، کیفیت ذهنی خواب و همچنین اختلالات خواب شود. فعالیت بدنی همچنین باعث افزایش کیفیت زندگی سالمندان در عملکرد جسمانی، عملکرد اجتماعی، خودمراقبتی و عملکرد جنسی می شود. براساس نتایج حاصله، فعالیت بدنی تاثیر مثبتی بر کیفیت خواب و زندگی سالمندان دارد و می تواند در کاهش شکایات ناشی از مشکلات مرتبط مفید باشد. همچنین نتایج نشان داد که در شرایط پراسترس شیوع بیماری کرونا، زنان بیش از مردان از مشکلات اضطراب و افسردگی و مشکلات جنسی رنج می برند و کیفیت زندگی پایین تری را تجربه می کنند.