تاملی در مسئولیت فرستنده کالا ناشی از تاخیر در عملیات بارگیری و تخلیه کشتی: در پرتو اصطلاحات بازرگانی و کنوانسیونهای بین المللی

یکی از موضوعات بحث برانگیز در حقوق حمل و نقل دریایی، مسیله تاخیر در عملیات بارگیری و تخلیه کشتی (دموراژ) و تاخیر در تحویل کالا می باشد؛ بدین جهت تنظیم روابط قراردادی میان فرستنده کالا و متصدی حمل و نقل بحثی چالش برانگیز در نظام های حقوقی مختلف و در کنوانسیون های بین المللی محسوب می شود. از طرفی فرستنده کالا ممکن است به موجب بارنامه نیز مسیول پرداخت خسارت ناشی از تاخیر در عمیات بارگیری و تخلیه و یا تاخیر در تحویل کالا باشد. در کنوانسیون های بین المللی دریایی به مسیولیت فرستنده کالا پرداخته شده است که در مقایسه کنوانسیون های بین المللی، مقررات روتردام نمایانگر تحولات حقوق حمل و نقل دریایی در طی سال های اخیر بوده است. لذا این مقاله درصدد بررسی این نکته هست که فرستنده کالا به موجب کنوانسیون های بین المللی مسیول خسارت ناشی از تاخیر در تحویل می باشد؟ در چه شرایطی دارنده بارنامه (مرسل الیه) در برابر پرداخت دموراژ مسیول است؟ آیا میان پرداخت دموراژ و اینکوترمز ارتباط معنایی وجود دارد؟
روش گردآوری اطلاعات این مقاله استفاده از روش کتابخانه ای است و روش تحلیل داده ها به صورت توصیفی- تحلیلی می باشد.
یافته ها و ارتباط غیرمستقیمی میان دموراژ و اینکوترمز وجود دارد که انتخاب هریک از اصطلاحالات اینکوترمز در تعیین دموراژ موثر خواهد بود. همچنین فرستنده کالا مطابق کنوانسیون روتردام در برابر خسارت تحویل کالا مسیول نمی باشد و دارنده بارنامه (فرستنده) در صورت وجود شرط صریح، مسیول پرداخت دموراژ است.