شناسایی عوامل موثر بر کیفیت طراحی نمای ساختمان ها واولویت بندی آن ها؛ با رویکرد فازی

از سال 1391 با تشکیل کمیته های نما در شهرداری ها و بررسی نماهای طراحی شده در فرآیند صدور پروانه، کیفیت نمای ساختمان ها مورد توجه قرارگرفته است. با این حال، ابعاد کیفی نما و شاخص های آن (که همواره محل اختلاف نظر کارشناسان بوده است) از مهم ترین چالش های این کمیته ها به شمار می رود. در راستای پاسخ به این چالش، هدف این مقاله، شناسایی شاخص های کیفی مرتبط با طراحی نمای ساختمان ها و اولویت بندی آن ها از منظر خبرگان معماری و شهرسازی است. به منظور تدقیق و شفافیت هدف و پرسش تحقیق، پژوهش حاضر بر ساختمان های مسکونی میان مرتبه ی میان افزای شهر تهران متمرکز شده است. رویکرد این پژوهش پرداختن به مقوله کیفیت در طراحی نمای ساختمان به طور جامع و بدون تعیین موضع و حکم است. در این راستا ابتدا به منظور شناسایی شاخص های کیفیت در طراحی معماری، منابع معتبر علمی مورد مطالعه قرار گرفته که در نتیجه این مطالعه، 22 شاخص کیفی مرتبط با طراحی نما با مصاحبه و مشورت با اساتید و متخصصان معماری و شهرسازی در 3 بعد اصلی عملکردی، ماندگاری و تاثیرگذاری و 7 زیرگروه تعریف و طبقه بندی شده اند.  در گام بعد به منظور اولویت بندی شاخص ها، پرسشنامه ای در قالب طیف لیکرت و با بهره گیری از اعداد فازی در اختیار سرپرستان طراحی دفاتر مهندسین مشاوره معماری وشهرسازی شهر تهران قرار گرفته است. این جامعه آماری دارای 182 عضو بوده که در این پژوهش با توزیع 132 پرسشنامه و دریافت 126 عدد از آن ها روند جمع آوری اطلاعات پایان یافته است. بر اساس نتایج پرسشنامه ها، شاخص های ایمنی، دید و اشراف، نورگیری و نورپردازی، و دوام و عمر مهم ترین شاخص های کیفی طراحی نمای یک ساختمان به شمار می روند. همچنین نتایج حاکی از آن است که معماران شهر تهران در طراحی نمای یک ساختمان بر حوزه های تامین آسایش، سیستم های مهندسی ساختمان و محیط زیست تاکید و توجه بیشتری دارند.