مقایسه ی ژنوتیپ سیستم گروه خونی دافی در بیماران کرد مبتلا به بتاتالاسمی ماژور، در شهر کرمانشاه: مطالعه مورد-شاهدی

شناسایی ژنوتیپ گروه های خونی در جوامع مختلف، این فرصت را به تصمیم گیرندگان نظام سلامت خواهد داد که در پیشگیری و شناسایی عوارض ناخواسته ی انتقال خون از جمله تولید آلوآنتی بادی ها اقدام نمایند. گروه خونی دافی به دلیل انواعی از ژنوتیپ با شیوع متفاوت، احتمال تولید آلوآنتی بادی را در بیماران بتاتالاسمی ماژور که به طور منظم نیازمند انتقال خون هستند، افزایش داده است. با این حال تاکنون مطالعه ای در ارتباط با فراوانی توزیع گروه خونی دافی در بیماران بتاتالاسمی وابسته به انتقال خون در نژاد کرد انجام نشده است.

این مطالعه مورد-شاهدی بر روی 100 بیمار مبتلا به بتاتالاسمی ماژور، به عنوان گروه مورد و 50 فرد سالم، به عنوان گروه شاهد در کلینیک بوستان دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، انجام شد. پس از جمع آوری نمونه خون محیطی از افراد شرکت کننده در مطالعه، DNA از سلولهای مونونوکلویرها خون محیطی استخراج شد. سپس با استفاده از روش PCR-RFLP و الکتروفورز ژنوتیپ های دافی شامل FYB/B ،FYA/A و FYA/B شناسایی شدند.

نتایج آزمون کای دو نشان داد در گروه بیمار، بین دو جنس از نظر فراوانی توزیع ژنوتیپ های دافی اختلاف آماری معنی داری وجود ندارد(588/P=0). از سوی دیگر در گروه سالم نیز، بین دو جنس از نظر فراوانی توزیع ژنوتیپ های دافی اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد(707/P=0). طبق نتایج رگرسیون اسمی، با اینکه نسبت شانس(فاصله اطمینان 95%) رخداد ژنوتیپ FYA/FYA و ژنوتیپ FYB/FYB نسبت به ژنوتیپ FYA/FYB (رده مرجع) در گروه بیمار نسبت به افراد سالم به ترتیب 2/42(0/70 تا 8/34) و 0/76(0/36 تا 1/64) بود؛ اما بین گروه مورد و شاهد از نظر فراوانی توزیع این ژنوتیپ ها تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت(P<0/05).

نحوه ی توزیع فراوانی ژنوتیپ های دافی در بیماران کرد بتاتالاسمی ماژور مشابه افراد سالم است و بین نحوه توزیع ژنوتیپ های دافی و بیماری بتاتالاسمی، ارتباطی وجود ندارد. ژنوتیپ FYB در هر دو گروه مورد و شاهد، دارای بیشترین فراوانی می باشد.