بررسی اثر نانوذرات با خاصیت آنتی اکسیدانی بر رادیکال های آزاد

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر نانوذرات با خاصیت آنتی اکسیدانی بر رادیکال های آزاد است. در راستای تحقق هدف پژوهش، محتوا و نتایج مقالات معتبر پژوهشی مرتبط با موضوع پژوهش حاضر، مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. بررسی و تحلیل نتایج پژوهش هایی که به اثر نانوذرات با خاصیت آنتی اکسیدانی بر رادیکال های آزاد پرداخته اند، نشان داد که نانوذرات به دلیل کاربردهای فراوان و خواص منحصر به فردشان اخیرا بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. استرس اکسیداتیو، عامل بسیاری از بیماری ها در انسان است. استرس اکسیداتیو پدیده ای است که در آن تعادل بین دفاع آنتی اکسیدانی و اکسیدان ها در سلول مختل می شود. آنتی اکسیدان ها از آسیب ناشی از اکسیدان ها جلوگیری می کنند. اگرچه آنتی اکسیدان ها از دیرباز شناخته شده اند، اما تحقیقات در مورد آنتی اکسیدان های طبیعی یا مصنوعی بهبودیافته، به دلیل کاربردهای عملی مهم آن ها هنوز یک موضوع مورد توجه است. آنتی اکسیدان ها ممکن است از پایداری پایین تحت اکسیژن رنج ببرند و در سیستم های بیولوژیکی می توانند قبل از رسیدن به سایت های هدف تخریب شوند؛ یا می توانند اثرات نامطلوبی بر سلامتی داشته باشند که استفاده از آنها را محدود می کند. گاهی اوقات، حذف آنتی اکسیدان ها از سیستم همگنی که به آن افزوده شده اند، پس از تاثیر آنها مطلوب است. در این زمینه، فناوری نانو فرصت های جدیدی را برای بهره برداری از خواص بی نظیر و خلاقانه نانومواد، احتمالا در ترکیب با برخی از ترکیبات طبیعی یا مصنوعی معمولی، با هدف دستیابی به «نانو آنتی اکسیدان های» پیشگام با خواص افزایش یافته، باز کرده است. برخی از نانوموادها، از جمله اکسیدهای فلزی آلی (مثلا ملانین، لیگنین) (یعنی اکسید سریم) یا نانوذرات فلزی (به عنوان مثال طلا)، فعالیت اکسیداسیون و کاهش ذاتی از خود نشان می دهند که اغلب با به دام انداختن رادیکال ها و/ یا با سوپراکسید دیسموتاز مانند و کاتالاز مرتبط است. نانوذرات معدنی با موفقیت از نظر خواص آنتی اکسیدانی مورد ارزیابی قرار گرفته اند. اخیرا نانو آنتی اکسیدان ها توانایی کاهش استرس اکسیداتیو با حساسیت بیشتر، فعالیت آنتی اکسیدانی سلولی و کمترین اثرات سیتوتوکسیک و تحویل هدفمند را نشان داده اند.