معرفی زوایای دیگری از نسخه خطی «لطایف اشرفی فی بیان طوایف صوفی» و بررسی مباحث مهم عرفان عملی در آن

اشرف جهانگیر سمنانی(م: 798 ه.ق)، ، یکی از عارفان ایرانی تبار طریقت چشتیه و از مشایخ متصوفه ی ساکن هند است. از مهم ترین آثار او، می توان «لطایف اشرفی فی بیان طوایف صوفی» را نام برد. این اثر به شکل نسخه ی خطی و به منزله ی یکی از دایره المعارف های جامع عرفانی و حاوی مباحث عرفان عملی و نظری به انضمام مسایل کلامی، ادبی و تاریخی است. نظام الدین غریب یمنی -مرید اشرف جهانگیر سمنانی-، این کتاب را به صورت مدون مکتوب نموده است. این پژوهش، با رویکرد توصیفی- تحلیلی به معرفی نسخه ی خطی لطایف اشرفی و بررسی عرفان عملی در این کتاب می پردازد. مباحث اساسی این پژوهش، پیرامون معرفی نسخه ی لطایف اشرفی و ویژگی های نگارشی نسخه و همچنین مباحث عرفان عملی از جمله تصوف، آداب خانقاهی و مستحسنات صوفیه تنظیم شده است. نتایج حاصل از معرفی و بررسی نسخه ی خطی -که تاکنون در ایران به چاپ نرسیده- آن است که آراء و اندیشه های عرفانی اشرف، محل تلاقی آرای طریقت کبرویه و به ویژه شیخ علاءالدوله ی سمنانی، طریقت چشتیه و آرای ابن عربی است. او به واسطه ی مصاحبت با میرسیدعلی همدانی و عبدالرزاق کاشانی، به دنبال تلفیق و ترکیب یکی از طریقه های سنت اول عرفانی (چشتیه) با آرای عرفانی سنت دوم در شبه قاره است.