تاثیر پاندمی کووید- 19 بر انزوای اجتماعی سالمندان: مطالعه مروری

شیوع بیماری کرونا در سال 2019، عمیقا جامعه جهانی را در تمامی ابعاد تحت تاثیر خود قرار داد و اکثر کشورها برای کنترل شیوع کووید 19 تصمیم گرفتند تا با توصیه سازمان بهداشت جهانی مردم را به سمت قرنطینه و رعایت فاصله گذاری اجتماعی سوق دهند. مشکل اصلی این راهکار همگانی، عدم توجه به سلامت روان افراد به ویژه سالمندان بود. هدف این مطالعه مروری، جمع بندی یافته-های حاصل از مطالعاتی است که به بررسی تاثیر کووید- 19 بر انزوای اجتماعی سالمندان می پردازد و همچنین ارایه استراتژی های کاهش آسیب های روحی و جسمی و بهبود کیفیت زندگی سالمندان می باشد.

  مطالعات انجام شده در زمینه تاثیر انزوای اجتماعی ناشی از پنومونی ویروس کرونا بر سالمندان با استفاده از کلمات کلیدی ویروس کرونا، انزوای اجتماعی، سلامت روان،کوید-19، همه گیری و سالمندان در پایگاه های اطلاعاتیPubmed ، Science direct، Scopus، Google Scholar و پایگاه های داده ایرانی، SID، Iranmedax و Magiran جستجو شد.

نتایج نشان می دهد که تاثیر کووید-19 بر سلامت روان از حد متوسط تا شدید است. از طرفی انزوای اجتماعی در افراد مسن می تواند منجر به افزایش افسردگی و میل به خودکشی، کاهش پاسخ ایمنی به عفونت های ویروسی، افزایش احتمال سکته مغزی، بیماری های قلبی و عروقی و زوال مغزی شود. از این رو، ارایه رویکرد سیستمی جهت ارتقای کیفیت ارتباطات در تمامی ابعاد فردی و اجتماعی حایز اهمیت بوده و ارایه این راهکارها می تواند با حمایت های اجتماعی از قبیل حمایت احساسی و عملی، استرس و اضطراب ناشی از انزوای اجتماعی را در سالمندان کاهش دهد. همچنین مداخلات آموزشی، حفظ عزت و احترام سالمندان، تشویق به استفاده از فضاهای مجازی و ورزش از موارد دیگری می باشد که سبب بهبود وضعیت سلامت روانی و اجتماعی سالمندان در دوران کرونا می شود.

  اگر چه انزوای اجتماعی یکی از مهمترین اقدامات مقابله با ویروس کرونا است، اما توجه به سلامت روان و اجرای خدمات با کیفیت و قابل قبول در زمان بحران، به ویژه برای افراد مسن ضروری است، که نیازمند یک ارزیابی یکپارچه و بین رشته ایی متخصصین سالمندان، روانپزشکان و فیزیوتراپ ها در بهبود شرایط سالمندان می باشد.