بررسی تاثیر مصالح هوشمند (تکنولوژی نانو) در دستیابی به معماری پایدار

معماری پایدار روشی است در طراحی که در جهت حفظ محیط زیست می کوشد و نتیجه آن تقلیل مصرف منابع تجدیدنانپذیر و بهینه سازی مصرف انرژی است. مخاطرات محیط زیستی ضرورت توجه به این مقوله را اجتناب ناپذیر می کند. در این راستا استفاده از تکنولوژی ها روز دنیا می تواند به بهبود علمکرد، افزایش طول عمر ساختمان و جلوگیری از هدف رفتن انرژی منجر شود. امروزه در بین فناوری های نوین ساختمان علمی نوین و بسیار کارآمد با عنوان نانو تکنولوژی مطرح می باشد. فناوری نانو به دلیل توانایی دگرگون کردن ویژگی های بنیادین مواد و حل مشکلات ساختاری، زمینه ساز ایجاد مصالحی جدید با ویژگی های نوین شده که افزون بر کارایی، از دوام بیشتری نیز برخوردارند. با توجه به اینکه امروزه پیشرفت نانو روش های جدید ساخت اشیا را با هزینه کمتر ودوام بهتر مهیا می کند،لذا گامی موثر در راستای پیشبرد اهداف معماری پایدار به حساب می آید.هدف کلی این پژوهش را میتوان بررسی نقش تکنولوژی نانو در معماری پایدار و تاثیر آن در به حداقل رساندن اثرات محیط زیستی ناشی از ساخت و سازها، به منظور افزایش بهره وری و اعتدال در استفاده از مواد و انرژی که تاثیر بسیار بالایی در آینده کره زمین خواهد داشت بیان کرد .