مدل ساختاری هوشمندی استراتژیک مبتنی بر سرمایه اجتماعی و ساختار سازمانی در وزارت ورزش و جوانان

هدف از پژوهش حاضر ارایه مدل ساختاری هوشمندی استراتژیک مبتنی بر سرمایه اجتماعی و ساختار سازمانی در وزارت ورزش و جوانان است. این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و براساس نحوه گردآوری داده ها، همبستگی است. جامعه آماری پژوهش را 800 نفر ازکارکنان ستادی وزارت ورزش و جوانان تشکیل می دهد. حجم نمونه برابر با 260 نفر و به روش نمونه گیری غیراحتمالی از نوع در دسترس انتخاب شده است. برای اعتبارسنجی ابزار اندازه گیری از روایی سازه، روایی محتوا و آلفای کرونباخ و برای تحلیل داده ها از رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شده است. یافته ها نشان می دهد متغیرهای ساختار سازمانی و سرمایه اجتماعی به ترتیب 3/41 درصد و 2/28 درصد از واریانس متغیر هوشمندی استراتژیک برون سازمانی و هوشمندی استراتژیک درون سازمانی را تبیین می کند. به علاوه، مشخص شده که تاثیر سرمایه اجتماعی بر هوشمندی استراتژیک برون سازمانی (330/0= α، 001/0 = p)، تاثیر ساختار سازمانی بر هوشمندی استراتژیک برون سازمانی (360/0= α، 001/0 = p)، و درون سازمانی (347/0= α، 001/0 = p)، و تاثیر ساختار بر سرمایه اجتماعی، به لحاظ آماری، معنادار است (737/0= α، 001/0 = p). سرانجام مشخص شده که اثر هوشمندی استراتژیک مبتنی بر سرمایه اجتماعی و ساختار سازمانی در وزارت ورزش و جوانان، به لحاظ آماری، مثبت و معنادار است (243/0= α، 001/0 = p). با توجه به نتایج تحقیق، می توان بیان کرد که سرمایه اجتماعی و ساختار سازمانی مشوق گردآوری و سازمان دهی، تجزیه و تحلیل و توزیع اطلاعات درون سازمانی است و به موجب آن ها مبادلات اطلاعاتی ارتقا پیدا می کند.