تدوین مدل توسعه ورزش سالمندی ایران

این مطالعه با هدف تدوین مدل توسعه ورزش سالمندی ایران انجام گرفته است. از منظر هدف، پژوهش از نوع کاربردی است که به روش کیفی انجام شده است. مشارکت کنندگان در پژوهش حاضر شامل متخصصان و صاحب نظران ورزش سالمندی اند. ابزار جمع آوری داده ها مصاحبه نیمه ساختاریافته است. افراد نمونه به صورت هدفمند برای مصاحبه نیمه ساختاریافته انتخاب شده اند. تحلیل داده ها، هم زمان با جمع آوری اطلاعات، بر اساس روش کیفی استراوس و کوربین انجام شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که تعداد 179 مفهوم اولیه استخراج شده و سپس، با بررسی و بازنگری و تجمیع داده ها، تعداد 63 کد و در مرحله کدگذاری محوری، تعداد 12 مقوله به دست آمده که عبارت است از: مقوله علی (رویکرد اجتماعی و رویکرد سلامت محور)، پدیده محوری (مدیریت ورزش سالمندان)، راهبردها (راهبرد مدیریت برنامه، فرهنگ سازی و کرامت سالمندان)، شرایط مداخله گر (چالش های فرهنگی و موانع ساختاری)، زمینه ای (زمینه یابی و ارایه تسهیلات) و پیامدها (بهبود سلامتی و توسعه اجتماعی). با توجه به نتایج به دست آمده در این پژوهش، می توان گفت دولت ها (با تدوین و اجرای برنامه ها و همچنین قوانینی برای حمایت در بعدهای مالی، فرهنگی و اجتماعی از سالمندان و آگاهی و آموزش دادن به افراد سالمند و خانواده های آنان در جهت مفید بودن ورزش و خطرات بی تحرکی در این دوران و احداث زیرساخت های مناسب و مرتبط با این افراد) و نیز توجه به اصول و اقدامات زیربنایی و ساختاری می تواند از چالش ها و مسایل و مشکلات مربوط به این دوران جلوگیری کند. علاوه بر این می توان مدیریت و توسعه ورزش سالمندان را به درستی انجام داد و به الگویی موفق برای دیگر کشورها در زمینه ورزش سالمندی تبدیل شد.