تحلیل حساسیت پارامترهای رشد سیب زمینی با مدل AquaCrop تحت مدیریت های مختلف آبیاری (مطالعه موردی شهرکرد)

تحلیل حساسیت یکی از مراحل آماده سازی مدل گیاهی قبل از واسنجی است که به محققان کمک می نماید تا اطلاعات دقیق تری نسبت به اثرات هر پارامتر بر نتایج شبیه سازی شده پیدا نموده و سبب افزایش دقت مدل در مرحله واسنجی شود. به دلیل ویژگی های مدل AquaCrop، پژوهشگران از آن برای شبیه سازی رشد گیاهان در مدیریت های مختلف آبیاری استفاده می نمایند. این پژوهش با هدف بررسی تحلیل حساسیت مدل AquaCrop در شبیه سازی زیست توده سیب زمینی نسبت به تغییرات پارامترهای رشد گیاهی بهره وری آب نرمال شده (WP*)، حداکثر ضریب تعرق گیاهی (KCTrx)، پوشش گیاهی اولیه (CC0)، ضریب رشد پوشش گیاهی (CGC) و ضریب کاهش پوشش گیاهی (CDC) با استفاده از روش باون انجام شد. در این پژوهش از داده های برداشت شده از یک مزرعه تحقیقاتی در منطقه چهارتخته شهرکرد استفاده شد. این پژوهش شامل دو فاکتور روش آبیاری (قطره ای سطحی و زیرسطحی) و سطوح مختلف آب آبیاری (تامین 100، 80 و 65 درصد نیاز آبی) بود. نتایج نشان داد که مدل AquaCrop نسب به تغییرات پارامتر WP* بیشترین حساسیت و کمترین حساسیت نیز به دو پارامتر CC0 و CDC اختصاص داشت. روند تغییرات زیست توده نسبت به CDC معکوس و نسبت به سایر پارامترها هم-جهت بود. افزایش تنش آبی در پارامترهای WP* و KCTrx سبب کاهش حساسیت مدل شد. بنابراین برای واسنجی مدل AquaCrop در شرایط اختلاف زیاد بین مقادیر شبیه سازی شده و مشاهداتی بهتر است پارامتر WP* تغییر داده شود. در غیر این صورت تغییر سایر پارامترها پیشنهاد می شود.