دانش بومی گیاهان سمی و دارویی برای دام در بین عشایر ترکمن مراتع قشلاقی مراوه تپه، استان گلستان

هدف از تحقیق حاضر، شناسایی گیاهان سمی برای دام، نشانه های مسمومیت، روش های بومی درمان توسط عشایر بهره-بردار و همچنین شناسایی گیاهان دارویی برای دام و نحوه استفاده و خواص درمانی آنها بود. انتخاب جامعه ی نمونه ی آماری پاسخگو از بین جوامع محلی بود که در مورد این تحقیق، جامعه پاسخگو مرکب از عشایر ترکمن در مراتع مراوه تپه بودند. در این مطالعه از نمونه گیری هدفمند و از روش گلوله برفی استفاده شد؛ تعدادی از عشایر بهره بردار با تجربه برای مصاحبه اولیه انتخاب شدند. پس از طرح موضوع و جلب اطمینان و اعتماد آنها در ارتباط با موضوع تحقیق، پرسشنامه را تنظیم و روایی و پایایی آن مورد بررسی قرار گرفت. همزمان با پیمایش صحرایی، تعدادی پرسشنامه نیز در اختیار عشایر بهره بردار منتخب قرار گرفت. میزان اعتبار پرسشنامه از طریق محاسبه ی ضریب آلفای کرونباخ برای معیارهای مختلف محاسبه و تعیین شد. گیاهان نام برده شده شناسایی شدند. در نهایت، 26 گیاه سمی و 24 گیاه دارویی برای دام توسط بهره برداران معرفی شد.