تاثیر باکتری های تثبیت کننده نیتروژن و مایکوریزا بر خواص بیوشیمیایی و جذب عناصر ضروری در نخود فرنگی تحت تاثیر سطوح مختلف کم آبی

خشکی یکی از تنش های بحرانی غیربیولوژیکی است که به دلیل کاهش عملکرد، بر بهره وری گیاه تاثیر منفی می گذارد. ریزوباکترهای محرک رشد گیاهی (PGPR) مانند ازتوباکتر و آزوسپیریلیوم بر فیزیولوژی گیاه، به ویژه در شرایط تنش خشکی، تاثیر مثبت دارند. این مطالعه با هدف بررسی اثرات قارچ میکوریزا و PGPR بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و میزان جذب مواد مغذی در شرایط کمبود آب انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. فاکتورها شامل آبیاری (آبیاری معمولی، کمبود آب در مرحله پر شدن دانه، کمبود آب در مرحله گلدهی، عدم آبیاری) و قارچ میکوریزا و PGPR (کود آزتوباکتر کروکوکوم، آزوسپریلیوم لیپوفرم، مایکوریزا آربوسکولار، تلفیق آزوسپریلیوم لیپوفرم و ازتوباکتر، تلفیق مایکوریزا آربوسکولار و ازتوباکتر کروکوکوم، تلفیق مایکوریزا آربوسکولار و آزوسپریلیوم لیپوفرم، تلفیق ازتوباکتر کروکوکوم، آزوسپریلیوم لیپوفرم و مایکوریزا آربوسکولار، عدم تلقیح) بودند. تنش خشکی باعث کاهش میزان کلروفیل و جذب عناصر و افزایش فعالیت پرولین، کاتالاز و پراکسیداز شد. همچنین کودهای زیستی باعث کاهش میزان پرولین، کاتالاز و پراکسیداز و افزایش میزان کلروفیل و جذب عناصر شدند.