اثر کیتوزان بر صفات مرفوفیزیولوژیکی و باززایی گیاهچه های Iris pseudacorus در شرایط درون شیشه ای

زنبق زرد یک گیاه زینتی و دارویی بسیار ارزشمند است. کیتین یکی از فراوان ترین پلی ساکاریدها در طبیعت است و به طور گسترده در کشاورزی برای جوانه زنی بذر به منظور تحریک رشد گیاه استفاده می شود. کیتوزان می تواند به عنوان یک ماده ضد باکتری استفاده شود و مقاومت گیاه را در برابر بیماری ها افزایش دهد. این مطالعه بر اساس طرح کاملا تصادفی انجام شد. تیمارها شامل غلظت های مختلف کیتوزان (0، 5، 10، 20، 40، 80 و 120 پی پی ام) با پنج تکرار بودند. صفات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی شامل تعداد برگ، وزن برگ، ارتفاع بوته، سطح برگ، درصد باززایی، کلروفیل a، b و کل، فنل کل و فلاونوییدها مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که کیتوزان بر تعداد برگ، درصد باززایی، محتوای فنل و وزن تر برگ تاثیر معنی داری داشت. فلاونوییدها، کلروفیل a و b و کلروفیل کل نیز به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار گرفتند. همچنین نتایج نشان داد که بیشترین (31/60 میلی گرم در گرم اسید گالیک) و کمترین (15/51 میلی گرم در گرم اسید گالیک) فنل کل به ترتیب از 120 پی پی ام کیتوزان و نمونه شاهد به دست آمد. بیشترین مقدار فلاونویید (mM/g  78/5)  توسط 120 پی پی ام کیتوزان و کمترین مقدار (mM/g 3/20) در تیمار شاهد به دست آمد. به طور کلی، این بررسی نشان داد که کیتوزان بر تمامی صفات اندازه گیری شده اثر مثبت داشت. در اکثر صفات اندازه گیری شده بهترین غلظت کیتوزان 120 پی پی ام  بود.