تاثیر تمرینات تعادلی بر کنترل پاسچر ورزشکاران با بی ثباتی مزمن مچ پا: یک مطالعه مروری نظام مند

هدف:

 پیچ خوردگی مچ پا از شایع ترین آسیب هایی است که در ورزشکاران اتفاق می افتد. یکی از اختلالاتی که در افراد با بی ثباتی مزمن مچ پا دیده می شود عدم کنترل پاسچر می باشد. تمرینات تعادلی و هماهنگی از رایج ترین مداخلات در درمان افراد با بی ثباتی مزمن مچ پا است. بنابراین هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر تمرینات تعادلی بر کنترل پاسچر ورزشکاران با بی ثباتی مزمن مچ پا می باشد.

روش ها :

مطالعات کارآزمایی بالینی تصادفی که تاثیر تمرینات تعادلی بر کنترل پاسچر ورزشکاران با بی ثباتی مزمن مچ پا را بررسی کرده بودند با استفاده از پایگاه های داده PubMed, Scopus، Cochrane و PEDro به وسیله کلید واژه ها و مفاهیم مربوط به کنترل پاسچر، تمرینات تعادلی و بی ثباتی مزمن مچ پا تا ماه آپریل سال 2022 جستجو شدند. کیفیت مطالعات توسط مقیاس PEDro ارزیابی شد.

یافته ها :

بر اساس معیار ورود و خروج 8 مطالعه کارآزمایی بالینی وارد پژوهش شدند. تمرینات تعادلی باعث کاهش نوسان پاسچر، کاهش توزیع مرکز جرم بدن، بهبود شاخص کلی تعادل بدن و شاخص تعادل قدامی-خلفی در سیستم تعادلی بایودکس، افزایش مدت زمان حفظ تعادل و کاهش تعداد خطا در آزمون بلند کردن پا هنگام بررسی کنترل پاسچر استاتیک و بهبود فاصله دستیابی در آزمون تعادلی ستاره هنگام بررسی کنترل پاسچر دینامیک می شود.

نتیجه گیری :

تمرینات تعادلی به مدت 4 تا 6 هفته میتواند باعث بهبود کنترل پاسچر هم در وضعیت استاتیک و هم در شرایط دینامیک در ورزشکاران با بی ثباتی مزمن مچ پا شود.