ارزیابی ویژگی های رادیولوژی دیسکواسپاندیلیت ناشی از عفونت های سلی و بروسلایی در سگ های نژاد ژرمن شیپرد

اسپاندیلیت در واقع استیومیلیت مهره ها می باشد و در صورتی که عفونت دیسک ها را نیز درگیر کرده باشد به آن دیسکواسپاندیلیت گفته می شود که یکی از عوارض بیماری های نظیر سل و تب مالت می باشد. هدف از این مطالعه بررسی افتراقی ویژگی های رادیولوژی دیسکواسپاندیلیت ناشی از عفونت های سلی و بروسلایی در سگ های نژاد ژرمن شیپرد می باشد.

مطالعه حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی گذشته نگر بوده که بر روی سگهای نژاد ژرمن شیپرد مبتلا به دیسکواسپاندیلیت مزمن ناشی از سل و بروسلوز انجام شده است. داده ها بر اساس علایم بالینی و آزمایشگاهی و یافته های رادیوگرافی ساده و میلوگرافی جمع آوری گردیده و برای تجزیه تحلیل آماری از نرم افزار SPSS version 22 و آزمون های آماری کای اسکویر و آزمون دقیق فیشر و آزمون تی استیودنت برای گروه های مستقل استفاده شد (P کمتر از 05/0 معنی دار در نظرگرفته شد).

در مجموع 13 سگ بیمار مورد مطالعه قرار گرفتند که از این تعداد 9 سگ مبتلا به بروسلوز شامل 5 نر (6/55 درصد) و 4 ماده (4/44 درصد) و 4 سگ مبتلا به سل شامل 2 نر (50% درصد) و 2 ماده (50درصد) بودند. در تصویربرداری تشخیصی از ستون مهره ها عوارض دژنراتیو در بیماران سلی(100 %) به میزان قابل توجهی بیش از مبتلایان به بروسلوز(3/33 %) بود (با سطح معنی داری(P=0.026<0.05 . ضایعات اسکلروتیک در 4/44 درصد از بیماران بروسلایی و 25 درصد بیماران سلی دیده شد در حالی که ضایعات لیتیک در 3/33 درصد بیماران بروسلوزی و 75 درصد بیماران سلی مشاهده گردید.

نتیجه گیری کلی:

 بر اساس این مطالعه عوارض دژنراتیو و لیتیک در بیماران سلی بیش از بیماران بروسلوزی بوده ولی ضایعات اسکلروتیک در بیماران سلی کمتر از بیماران بروسلوزی بود. شدت هر یک از این عوارض و محل درگیری مهره ها می تواند ویژگی افتراقی برای تشخیص رادیولوژی بیماری سل از تب مالت در این نژاد از سگ ها باشد.