تاثیر دو نوع تمرین ورزشی بر عامل رشد و تمایز 11 و تنظیم توده عضلانی رت های سالمند

فاکتور رشد و تمایز 11 (GDF11) پروتیینی با پتانسیل ضدپیری است که احتمال می رود در تنظیم رشد عضله اسکلتی ایفای نقش کند. با وجود این اطلاعات کمی در مورد اثرپذیری آن از تمرینات ورزشی تا به امروز موجود است. ازاین رو در تحقیق حاضر با استفاده از 24 سر رت نر سالمند تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی و هوازی بر مقادیر GDF11 بافت عضله درشت نیی قدامی بررسی شد. تمرین مقاومتی شامل بالا رفتن از نردبان با مقاومت 55 تا 85 درصد ظرفیت حمل بیشینه، 3 جلسه در هفته) و تمرین هوازی از نوع شنا با مقاومتی معادل 3-6 درصد وزن بدن، چهار جلسه در هفته، جلسه ای 45 دقیقه بود. از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه برای بررسی تفاوت های بین گروهی استفاده شد (05/0>α). نتایج نشان داد تمرین مقاومتی و هوازی به ترتیب موجب افزایش 3/5 و 6/1 درصدی GDF11 عضلانی شد. همچنین تمرین ورزشی مقاومتی و هوازی به ترتیب 5/9 و 4 درصد توده عضله درشت نیی قدامی را افزایش داد. با این وجود، میزان تغییرات به لحاظ آماری معنادار نبود (05/0<p). بر اساس نتایج تحقیق حاضر، بخصوص نتایج حاصل از تمرینات مقاومتی، به نظر می رسد GDF11 می تواند در تنظیم مثبت توده عضلانی ناشی از فعالیت ورزشی در رت های سالمند ایفای نقش کند.