تعیین روابط علی معیارهای توسعه پایدار اماکن ورزشی مبتنی بر H3SE با استفاده از تکنیک دیمتل

هدف این پژوهش تعیین روابط علی معیارهای توسعه پایدار اماکن ورزشی مبتنی بر H3SE با استفاده از تکنیک دیمتل بود. این پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی بود و جامعه آماری آن شامل مدیران اماکن ورزشی شهر اصفهان بودند که از بین آنها 17 نفر به روش هدفمند (گلوله برفی) انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه استفاده شد. شاخص های پرسشنامه از معیارهای مدل تعالی پایدار H3SE انتخاب شدند. در این تحقیق برای تجزیه وتحلیل داده ها از الگوریتم اجرای تکنیک دیمتل استفاده شد. نتایج نشان داد در سیستم  H3SE اماکن ورزشی ایمنی از بیشترین تاثیرگذاری و پس از معیار بهداشت و ارگونومی، امنیت، محیط زیست و مسیولیت اجتماعی در جایگاه های بعدی قرار دارند. همچنین معیار امنیت تاثیرپذیرترین معیار است. علاوه بر این معیارهای ایمنی و بهداشت و ارگونومی بیشترین تعامل را با سایر معیارهای مورد مطالعه و معیارهای محیط زیست و مسیولیت اجتماعی کمترین تعامل را داشتند. در نهایت در سیستم H3SE اماکن ورزشی ایمنی و بهداشت و ارگونومی متغیرهای علی و امنیت، محیط زیست و مسیولیت اجتماعی متغیرهای معلول بودند. با توجه به نتایج تحقیق به نظر می رسد ایمنی و بهداشت و ارگونومی نقشی حساس و بی بدیل در توسعه پایدار اماکن ورزشی داشته باشند، در نتیجه ضروری است به نسبت سایر معیارها بیشتر مورد توجه مدیران اماکن ورزشی قرار گیرند.