حذف هم زمان مقادیر ناچیز فلزات سنگین با استفاده از نانوکامپوزیت سیلیکا آیروژل به همراه مایع یونی و گرافن اکسید: بهینه سازی با روش سطح پاسخ

یکی از مشکل سازترین و خطرناک ترین آلاینده های موجود برای محیط زیست و انسان، فلزات سنگین هستند. در این مطالعه از روش جذب سطحی که یکی از موثرترین و اقتصادی ترین روش های کاهش آلودگی های مربوط به فلزات سنگین است، به منظور حذف هم زمان کروم (VI) و جیوه از آب های آلوده استفاده شده است. در این تحقیق، جاذب با اصلاح اکسیدگرافن مغناطیسی شده با نانواکسید مغناطیسی آهن توسط تتراهیدروسیلان و 3-کلروپروپیل تری متوکسی سیلان سنتز گردید. طراحی آزمایش ها برای بررسی تاثیر pH، دوز جاذب و غلظت آلاینده توسط روش رویه پاسخ باکس بنکن صورت گرفت و مشخص شد بیشترین مقدار جذب در pH 5/6 صورت می گیرد. همچنین با افزایش غلظت آلاینده تا 150 میلی گرم بر لیتر و نیز کاهش دوز جاذب تا 5/0 گرم بر لیتر، ظرفیت جاذب افزایش یافت. خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و مورفولوژی جاذب تهیه شده، با کمک تحلیل های EDS، FE-SEM تعیین شد. ایزوترم های فروندلیچ، لانگمویر، تمکین و بغدادی بررسی شد که نتایج نشان داد فرایند جذب در هردو فلز، سنگین از مدل لانگمویر تبعیت می کند. در ادامه، ایزوترم لانگمویر در pHهای مختلف رسم گردید که بیشترین ظرفیت جذب برای جیوه در pH 5/6 با مقدار 109 میلی گرم بر گرم جاذب و این مقدار برای کروم (VI) در همین pH با مقدار 99میلی گرم بر گرم جاذب صورت گرفت.