دلالت های انسان شناسی قرآنی در زمینه محتوای تعلیم و تربیت

هدف این تحقیق تبیین دلالت های انسان شناسی قرآنی درزمینه محتوای تعلیم و تربیت است. تحقیق حاضر به لحاظ هدف خود بنیادی-کاربردی و روش آن استنتاجی است.یافته ها و انسان دارای شناخت، گرایش و توانایی عمل است، آگاهی به صورت دفعی و غیرقطعی و عمل به طور تدریجی و قطعی موجب تقویت و تضعیف گرایش ها می شوند. عمل بر آگاهی، باواسطه گرایش و به طور مستقیم اثرگذار است. شناخت، در صورتی می تواند منجر به انجام یا ترک عمل شود که با یک گرایش، گره بخورد و به واسطه آن گرایش، به عمل بینجامد و یا آن شناخت از سنخ یقین و باور قلبی باشد. اعمال بروندادی نسبت به اعمال دروندادی تاثیر بیشتری بر انسان دارند. در تدوین محتوا باید به انسجام آن، میزان و چگونگی بهره گیری از شناخت و عمل، تناسبش با علایق و امیال فطری دقت شود. همچنین لازم است در نحوه ارایه محتوا به فعال بودن نفس مهتدی (تمرکز بر بروندادها) و خودکنترلی و خودارزیابی تاکید نمود. عناوین کلی محتوای شناختی و عملی ذیل مولفه های مندرج در هدف نهایی تعلیم و تربیت که عبارت اند از: کسب توانمندی مدیریت گرایش ها (گذر از گرایش های سطحی و غیرپایدار به گرایش های عمیق و پایدار با دستور ولی و برنامه دین) در بستر حیات دنیا به دست می آید.