تاثیر کاربرد برگی هورمون های جیبرلین و کینیتین بر ویژگی های مورفولوژیکی، بیوشیمیایی و عملکردی هیبریدهای ذرت (.Zea mays L)

در مدیریت به زراعی ذرت، علاوه بر تامین بذر هیبرید مناسب، عوامل دیگری از جمله هورمون های گیاهی نیز اهمیت دارند از این رو این تحقیق به منظور بررسی تاثیر نوع بذر هیبرید و کاربرد برگی هورمون های جیبرلین و کینتین بر شاخص های رشدی، بیوشیمیایی و عملکردی ذرت در شهرستان اهواز در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی به صورت اسپلیت پلات طی دو سال زراعی با چهار تکرار انجام شد. هیبریدهای ذرت دانه ای شامل سینگل کراس 704 (دیررس)، 616 (متوسط رس) و 71AS (متوسط رس) به عنوان فاکتور اصلی و محلول پاشی کینتین/جیبرلین در سه سطح صفر، 200/150 و 400/300 پی پی ام به عنوان فاکتور فرعی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن بود که اثر ساده نوع هیبرید و محلول پاشی کینتین/جیبرلین بر ارتفاع بوته، قطر ساقه، وزن خشک اندام هوایی، وزن هزاردانه، عملکرد بیولوژیکی، عملکرد دانه، شاخص برداشت، کلروفیل های a، b و کل و درصد پروتیین دانه از نظر آماری موثر بود. همچنین، اثر متقابل محلول پاشی کینتین/جیبرلین در هیبرید بر روی ارتفاع بوته، قطر ساقه، وزن خشک اندام هوایی، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیکی، عملکرد دانه، شاخص برداشت، کلروفیل های a، b و کل ودرصد پروتیین دانه و اثر متقابل هیبرید در محلول پاشی کینتین/جیبرلین در سال بر شاخص سطح برگ هیبریدهای مختلف ذرت تاثیر معنی دار آماری داشت. نتایج نشان داد بیشترین مقادیر صفات مورد بررسی در هر دو سال زراعی در سینگل کراس 704 ذرت و پس از محلول پاشی جیبرلین/کینتین به نسبت 200/150 پی پی ام به دست آمد. نسبت جیبرلین/کینتین 200/150 پی پی ام در همه هیبریدها، تاثیر بهتری بر صفات مختلف مورفولوژیکی و بیوشیمیایی داشت. بیشترین عملکرد بیولوژیکی، عملکرد دانه و شاخص برداشت که صفات بسیار مهمی هستند، مربوط به رقم سینگل کراس 704 همراه با محلول پاشی هورمون ها به نسبت 200/150 پی پی ام بود. با توجه به نتایج به دست آمده، استفاده از هیبرید سینگل کراس 704 ذرت و محلول پاشی آن با جیبرلین و کینتین به نسبت 200/150 پی پی ام می تواند مورد توجه باشد.