تاثیر کمان قطر بر بخش بالایی واحد مخزنی K3 سازند دالان بالایی در بخش زیرین مرز پرمین-تریاس، مقایسه دو میدان در حوضه مرکزی خلیج فارس

بلندی های دیرینه در افزایش کیفیت مخزنی و ویژگی های رسوب شناختی مخازن نقش مهمی دارند. همچنین عمق آب نیز تعیین کننده فاکتور های مهمی مانند مدل دولومیت تشکیل شده، فرآیند های دیاژنزی ایجادشده و ته نشست رسوبات است. سازند دالان بالایی با سن پرمین پسین در مرکز حوضه خلیج فارس به عنوان سنگ مخزن گازی شناخته شده است. در این مقاله 60 متر از توالی سازند دالان بالایی در دو میدان، در مرکز حوضه خلیج فارس بررسی شده است. درمجموع 123 مقطع نازک و 185 داده تخلخل و تراوایی در میدان A و 121 مقطع نازک و 199 داده تخلخل و تراوایی در میدان B مطالعه شده است. مطالعات پتروگرافی دو میدان، به شناسایی 7 ریز رخساره در میدان A (خارج از کمان قطر) و 6 ریز رخساره در میدان B (بر کمان قطر) در قالب 4 کمربند رخساره ای پهنه جزر و مدی، لاگون، پشته های زیرآبی (شول) و بخش انتهای رمپ داخلی (نزدیک مبدا دریای باز) و ابتدای رمپ میانی در محیط رمپ کربناته منجر شده است. به منظور ارزیابی ناهمگنی مخزن، تعیین گونه های سنگی توسط 4 روش استاندارد انجام شد. بررسی میانگین تخلخل و تراوایی نشان می دهد انحلال در میدان B شدیدتر از میدان A است. دولومیت های تشکیل شده در میدان A از نوع دانه درشت (دانه شکری) و متعلق به محیط دفنی عمیق است، در حالی که دولومیت های ایجادشده در میدان B دانه ریز (دولومیکرایت و غیر خود شکل) متعلق به محیط دریایی کم عمق است. بررسی فرآیند های دیاژنزی، نوع دولومیت های ایجادشده و میانگین تخلخل و تراوایی در نمونه های دو میدان، بیانگر آن است که واقع شدن میدان B بر کمان قطر، به تشکیل دولومیت های دانه ریز، افزایش انحلال و درنهایت بیشتربودن کیفیت مخزنی در گروه های ریز رخساره ای در این میدان در مقایسه با میدان A منجر شده است.