بررسی تجربی خواص مهندسی بتن پوزولانی تقویت شده با الیاف و ارزیابی اثر ضربه برآن : مطالعه موردی پوزولان معدنی محلی

یکی از بحران های پیش روی بشر آسیب به محیط زیست است. عدم مدیریت و توجه کافی به انتشار گازهای گلخانه ای حیات انسان بر کره زمین را تهدید می کند. با توجه به انتشار گاز گلخانه ای CO2 ناشی از تولید سیمان، یافتن راهی جهت کاهش مصرف سیمان در بتن بعنوان پرمصرف ترین مصالح ساختمانی، اولویت دارد. در این مقاله یک پوزولان طبیعی از ایران با خواص فیزیکی و شیمیایی مناسب برای جایگزینی بخشی از سیمان در بتن معرفی و خواص مهندسی آن بررسی شد. برای تقویت مقاومت آن، الیاف فولادی و پلی پروپیلن به صورت جداگانه و هیبرید با پوزولان معدنی جدید در بتن استفاده شد. با توجه به بررسی و بهینه سازیهای قبلی، پوزولان معدنی با کسر وزنی 15 درصد سیمان در بتن استفاده شد. مقایسه میزان مقاومت نمونه های پوزولان معدنی محلی با سایر بتن های پوزولانی مشهور نشان داد که بتن با پوزولان محلی، مقاومتر از بتن سیمانی معمولی می باشد. همچنین، بتن حاوی الیاف فولادی و پوزولان محلی از مقاومت فشاری بیشتری نسبت به سایر نمونه ها برخوردار است. نمونه های بتن پوزولانی حاوی ترکیبی از الیاف فولادی و پلی پروپیلن عملکرد بهتری در مقاومت خمشی نسبت به نمونه های دیگر داشتند و چقرمگی ضربه ای این نمونه ها نیز نسبت به سایر نمونه ها بهتر بوده است. بررسی ها نشان داد مقاومت ضربه ای نمونه های حاوی پوزولان معدنی محلی نسبت به بتن سیمانی معمولی در 28 و 90روز به ترتیب 3.75 و 8.33 درصد بیشتر بوده است. نتایج آزمونها بصورت کلی بیان می دارد پوزولان معدنی محلی مورد مطالعه، می تواند گزینه مناسبی برای جایگزینی بخشی از سیمان در بتن باشد و ضمن بهبود مشخصات مهندسی بتن، نه تنها مصرف سیمان را تا حد زیادی کاهش دهد که یافته ای ارزشمند برای حفاظت از محیط زیست و ساخت و تولید بتن سبز است.