حساسیت و اختصاصی بودن سونوگرافی چشم در پیش بینی یافته های حین عمل ویترکتومی عمیق

تعیین حساسیت و اختصاصی بودن سونوگرافی های انجام شده چشمی در یافتن ضایعات شبکیه و زجاجیه قبل از انجام عمل ویترکتومی عمیق چشم در بیماران دچار کدورت مدیا در مقایسه با یافته های حین عمل.
روش پژوهش: پرونده 42 بیمار که طی 6ماه اول سال 1379در بیماران خلیلی شیراز مورد عمل ویترکتومی عمیق قرار گرفته بودند، مورد بررسی قرار گرفت. یافته های سونوگرافی (براساس گزارش سونوگرافی که توسط یک متخصص سونوگرافی واحد گزارش شده بودند) با یافته های گزارش عمل بیمار (که توسط یک جراح واحد انجام شده بودند) مقایسه گردیدند. بیماران براساس مولفه های تشخیص و درمان، در 5 گروه طبقه بندی شدند: 1) کدورت زوجاجیه، 2) جدا شدگی شبکیه، 3) جسم بیگانه داخل چشمی، 4) پارگی دیواره خلقی چشم و 5) جدا شدگی مشیمیه.
حساسیت سونوگرافی در تشخیص جسم بیگانه داخل چشمی یا وجود کدورت زجاجیه و یا پارگی دیواره خلفی چشم 100درصد، در تشخیص جدا شدگی شبکیه 90درصد و در تشخیص جداشدگی مشیمیه 71.4 درصد بود. میزان اختصاصی بودن سونوگرافی در همه موارد به جز کدورت زجاجیه، بالای 80 درصد و در مورد اخیر 71.4 درصد بود.
حساسیت و اختصاصی بودن سونوگرافی های انجام شده در پیش بینی ضایعات پنج گانه زجاجیه و شبکیه مورد مطالعه در مرکز قابل قبول است و تکیه بر گزارش های سونوگرافی جهت تصمیم گیری در مورد عمل بیمار، در غالب موارد به جا و صحیح خواهد.