تاثیر یک دوره تمرین استقامتی و مصرف عصاره هیدروالکلی گزنه بر شاخص های استرس اکسیداتیو بافت قلب موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

استرس اکسیداتیو نقش مهمی در بروز و توسعه عوارض ناشی از دیابت دارد. با توجه به اثرات آنتی اکسیدانی ورزش و گیاه گزنه، هدف از این مطالعه بررسی تاثیر یک دوره تمرین استقامتی و عصاره هیدروالکلی گزنه بر شاخص های استرس اکسیداتیو بافت قلب موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین (STZ) بود.

تعداد50 موش صحرایی نر ویستار (42/12±7/232 گرم) به طور تصادفی به پنج گروه سالم-کم تحرک، دیابت-کم تحرک، دیابت-تمرین، دیابت-گزنه و دیابت-تمرین-گزنه تقسیم شدند. دیابت با تزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین (45 میلی-گرم/کیلوگرم) القاء و 48 ساعت پس از تزریق، قند خون بیشتر از 300 میلی گرم در دسی لیتر ملاک تایید دیابت قرار گرفت. پروتکل تمرین استقامتی با شدت متوسط (پنج روز/ هفته) و گاواژ روزانه عصاره هیدروالکلی گزنه به مقدار 50 میلی گرم/کیلوگرم، به مدت شش هفته اجرا شد. داده ها با آزمون های آماری شاپیروویلک، آنالیز واریانس دوطرفه و تست تعقیبی توکی و  با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 20 تجزیه و تحلیل شدند.

دو هفته پس از تزریق STZ وزن بدن در گروه های دیابت گزنه (P=0.001) ، دیابت تمرین (P=0.034) و دیابت تمرین گزنه (P=0.025) در مقایسه با گروه سالم-کم تحرک کاهش و این کاهش تا پایان هفته ششم ادامه داشت. همچنین شش هفته تمرین استقامتی و مصرف عصاره گزنه موجب کاهش معنی دار قند خون در گروه های دیابت-تمرین (P=0.001) ، دیابت-گزنه (P=0.001) ، و دیابت-تمرین-گزنه (P=0.001) ، در مقایسه با گروه دیابت-کم تحرک شد. به علاوه تمرین استقامتی و عصاره گزنه باعث افزایش معنی دار فعالیت کاتالاز  (P=0.019) و گلوتاتیون پراکسیداز (P=0.028) و کاهش معنی دار در مالون دی آلدیید (P=0.001)  بافت قلب شد.

شش هفته تمرین استقامتی و مصرف عصاره هیدروالکلی گزنه می تواند باعث افزایش شاخص های آنتی اکسیدانی و کاهش پراکسیداسیون لیپیدی بافت قلب موش های دیابتی با استرپتوزوتوسین شود.