شناسایی فراتحلیل عوامل موثر بر رفتار پرخطر (فراتحلیل پژوهش های بازه زمانی 1390 الی 1401)

رفتار پرخطر در جوامع در حال گذار از حالت سنتی به مدرنیته (به دلیل شرایط خاص دوران گذار)، در بین گروه های اجتماعی افزایش می یابد و در روند توسعه جامعه به دلیل اثرگذاری آن بر عملکرد نیروی انسانی، چرایی گرایش به آن نیاز به بررسی دارد. بر این اساس، این پژوهش قصد دارد رفتار پرخطر را در بین نوجوانان و جوانان 15 تا 40 ساله ایرانی طی دهه های 1401-1390 موردبررسی قرار دهد.پژوهش حاضر از نوع روش فراتحلیل کمی، جامعه آماری آن 37 پژوهش که 28 سند به رعایت ملاک ورود(اعتبار و روایی، داشتن ضریب همبستگی، پیمایشی بودن و حجم نمونه) و خروج (نداشتن معیارهای علمی پژوهش) به روش نمونه گیری تعمدی از منابع علمی نورمگز، ایران داک، جهاد دانشگاهی، علم نت و ایران داک، انتخاب شدند.نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که بین متغیر مهارت های اجتماعی (0.292)، سرمایه اجتماعی (0.183)، حمایت اجتماعی (0.143)، بیگانگی اجتماعی (0.250)، تعلقات مذهبی (0.177)، سبک زندگی (0.206)، عزت نفس اجتماعی (0.147)، پیوند افتراقی (0.231) و فشار عمومی (0.133) با رفتار پرخطر رابطه معنی داری وجود دارد. درمجموع متغیرهای معنی دار در مدل توانسته اند 0.215 از واریانس متغیر رفتار پرخطر را تبیین و پیش بینی نمایند. متناسب با یافته های تحقیق، با ایجاد سازوکارهای کنترل اجتماعی (رسمی+ غیررسمی)، تقویت مولفه های سرمایه ای (اقتصادی+ اجتماعی و فرهنگی) و جامعه پذیری شخصیتی جامعه ایرانی از طریق نظام مدرسه، دانشگاه و رسانه های اجتماعی، می توان شدت گرایش به رفتار پرخطر را تعدیل کرد.